درخشندگی کویر
درخشندگی کویر

درخشندگی کویر

appel




باز هم به اواخر تابستان نزدیک شدیم و طبق رسم سال‌های گذشته اپل، در واپسین روزهای فصل گرم سال، با دستاورد جدید اپل در صنعت موبایل آشنا شدیم. یک مراسم شکیل برگزار شد و طی آن، اپل مانند سال گذشته دو گوشی را رونمایی نمود.
کیفیت ساخت انقلابی؟ دوربین 8 مگاپیکسلی؟ صفحه‌نمایش بزرگ‌تر؟ NFC؟ خوب پس چه چیزی در این گوشی یک مزیت جدید برای آن ایجاد می‌نماید؟ این‌ها که اکثرا در محصولات 2 سال پیش سایر کمپانی‌ها حضور داشتند! آیا در سال 2014  باید از شنیدن این مشخصات شگفت‌زده شویم؟ یعنی باید باور کنیم که همه نوآوری‌های اپل با خاک‌سپاری استیو جابز، دفن شدند؟ اما نه، این نمی‌تواند پایان کار کمپانی‌ای باشد که عنوان باارزش‌ترین برند جهان را یدک می‌کشد. شاید دلیل اینکه ما هم در مورد محصولات ساخت اپل این‌قدر سخت‌گیر شده‌ایم، همین اعتبار نام اپل است. پس اجازه دهید بدون توجه به هر یک از این اعداد و ارقامی که از پیشرفت‌های محصولات جدید در کنفرانس‌های اپل اعلام می‌گردند، به بررسی پرچم‌داران امسال اپل بپردازیم و در آخر جواب این سوال را بدهیم که آیا آیفون 6 می‌تواند اپل را سربلند نماید یا خیر؟

طراحی و ساخت

مستقیم بریم سر اصل مطلب، طراحی و ساخت! جایی که در مورد گوشی‌های اپل همیشه حرف‌های زیادی برای گفتن وجود دارد، و البته حاشیه‌های زیادی که سعی می‌کنیم به اکثر آن‌ها اشاره‌ای داشته باشیم.




همان‌طور که گفتیم، اصلی‌ترین تغییر آیفون 6 به بزرگ‌تر شدن آن برمی‌گردد. بزرگ‌تر شدنی که باعث تغییر هیچ یک از المان‌های متمایز کننده گوشی‌های اپل از دیگران نشد، المان‌هایی مانند کلید هوم معروف این گوشی، لبه‌های انحنادار، فضای زیاد بالا و پایین صفحه‌نمایش و البته کیفیت ساخت عالی، همه در این گوشی هم مانند دیگر گوشی‌های ساخت اپل وجود دارند.

اما بدنه این گوشی هم مانند دو نسل قبل، کاملا از آلومینیوم ساخته شده که همان حس کیفیت فوق‌العاده را به کاربر منتقل می‌نماید. به محض اینکه گوشی را در دست می‌گیرید، خنکی آلومینیوم باعث القای حس کیفیت به شما می‌گردد که مشابهش را شاید بتوان فقط در HTC One احساس نمود. اما با اولین نگاه به گوشی، یک آیپد مینی کوچک، اولین تصویری بود که در ذهنمان تداعی شد. دیگر خبری از لبه‌های تراشیده شده با الماس در دور قاب نیست و با یک قاب کاملا انحنادار مشابه طراحی آیپد مینی مواجه هستیم. در مورد اینکه آیا این طراحی نسبت به طراحی iPhone 5 و 5s بهتر شده یا بدتر نظری نمی‌دهیم، چرا که اعتقاد داریم در این مورد نظرات بسیار متفاوت است و به سلیقه افراد بستگی دارد. شاید اگر بخواهم نظر شخصی خودم را در این مورد دخیل کنم، هنوز هم طراحی آیفون 5 را برتر از دیگر گوشی‌های ساخت اپل و شاید دیگر کمپانی‌ها بدانم، اما این دلیلی بر زیبا نبودن آیفون 6 نیست. با این حال باید اذعان کنیم این لبه‌های گرد در دست بهتر جای می‌گیرد و بهتر می‌نشیند. با اینکه از لیز بودن قاب پشتی هم نمی‌توان چشم‌پوشی نمود.




نمای جلویی گوشی یک تغییر بزرگ نسبت به مدل قبلی داشته که در همان نگاه اول کاملا به چشم می‌آید. شیشه صفحه‌نمایش این گوشی مقداری از قاب بیرون‌تر است و در محل اتصال به قاب مقداری هم خمیدگی دارد که چشم را به خود جلب می‌کند. ترکیبی که بی‌شباهت به لومیا 920 نوکیا هم نیست. جالب اینکه وقتی مدتی با این گوشی کار می‌کنید، بعد از نگاه به آیفون 5 حس عجیبی از تخت بودن صفحه‌نمایش‌های قبلی به شما دست می‌دهد که بیشتر به عادت کردن چشم به خمیدگی گوشه‌های صفحه مرتبط است.


خوشبختانه اپل این گوشی را نیز در همان سه رنگ قبلی یعنی خاکستری، نقره‌ای و بژ تولید نموده تا کماکان سه حق انتخاب برای خریداران وجود داشته باشد. سه رنگی که همانند آیفون 5s تکرار شده و باز هم خبری از رنگ مشکی در این مدل نیست. اما موردی که انتظارش را نداشتیم، خش‌پذیری کمتر این گوشی نسبت به مدل‌های قبلیست. در کل مدتی که این گوشی را تست می‌کردیم، هیچ خط و خشی در استفاده معمول بر روی آن حک نشد. جالب اینکه در زمان آیفون‌های 5 و 5s در همین حین خط و خش‌هایی بر روی گوشی‌ها نقش بسته بودند.



نگاهی به اطراف گوشی که داشته باشیم، در قسمت جلویی صفحه‌نمایشی را می‌بینیم که در بالا و پایین آن به میزان کافی فضای خالی وجود دارد! در ابعادی کمتر از آیفون 6، ال‌جی توانسته در Nexus 5 یک صفحه‌نمایش 5 اینچی را جای دهد که به دلیل همین کم کردن فضای اطراف صفحه‌نمایش بوده. اما در این فضا، در قسمت بالایی می‌توان دوربین مکالمات تصویری، سنسور مجاورت و بلندگو را مشاهده نمود. قسمت پایینی هم که فقط میزبان کلید هوم معروف اپل است.



اما یکی از مهم‌ترین تغییرها در چیدمان کلیدها در این گوشی اتفاق افتاد. کلید پاور که پیش‌تر بر روی لبه بالایی قرار داشت، به سمت راست بدنه منتقل شد تا با توجه به بلندتر شدن طول بدنه، دسترسی به آن برای کاربران راحت‌تر شده باشد.


اما لبه سمت چپ گوشی تغییری را شاهد نبوده و همانند سابق، کلیدهای کنترل صدا و البته سوئیچ قطع و وصل صدا را در خود جای داده است.


لبه بالایی دیگر یک لبه کاملا صیقلیست و بر روی لبه پایینی هم، درگاه Lightning، جک 3.5 میلی‌متری صدا، میکروفون و بلندگو تعبیه شده‌اند.



اما طراحی پشت گوشی چگونه است؟ به محض اینکه گوشی را برگرداندیم، خود را در چالش سطل آب یخ یافتیم! آیا بر روی قاب پشتی گوشی جدید اپل، جوش زده است؟ دوربین آیفون 6 از بدنه این گوشی مقداری بیرون زده که حتی در زمان عرضه Nexus 5 هم این مدل طراحی را بد نامیدیم، حال بعد از گذشت یک سال، جناب آقای سِر جانی آیو دوربین این گوشی را خارج از بدنه طراحی نموده‌اند!


به شدت ترجیح می‌دادیم قطر این گوشی یک میلی‌متر بیشتر بود، اما دوربین با بدنه هم سطح بود. مسلما خارج بودن دوربین از بدنه معایب فراوانی دارد که اگر از جنبه منظره بد آن بگذریم، لنز دوربین همواره در خطر خط افتادن و یا حتی شکستن است. پس این نکته را یک پوئن بسیار منفی در طراحی آیفون 6 می‌دانیم. در کنار دوربین هم، لنز و میکروفون قرار گرفته‌اند.


یکی دیگر از مواردی که بسیار به چشم می‌آید، خطوط بالا و پایین قاب پشتی است که تا حدودی بر روی زیبایی گوشی تاثیر گذاشته است. شاید اگر تضاد رنگ این خطوط با بدنه این‌چنین زیاد نبود، کمتر آزار دهنده به نظر می‌رسید. با این حال، این بخش از طراحی هم می‌تواند بسته به سلیقه افراد قضاوت شود.


با اینکه سایز صفحه‌نمایش آیفون جدید نسبت به قبل، حدود 17.5 درصد افزایش یافته، اما طول گوشی حدود 11 درصد بیشتر شده و اپل مقداری از فضای بالا و پایین صفحه‌نمایش کم نموده. مسلما این تلاش اپل برای تسهیل کار با گوشی با یک دست صورت پذیرفته که می‌توان آن را ادای احترامی از سمت تیم کوک در جهت آرامش روح استیو جابز دانست. همچنین، تلاش برای باریک‌تر کردن گوشی هم در همین راستا بود که البته کاش صورت نمی‌گرفت و دوربین این گوشی را در بدنه حفظ می‌نمود.


در مجموع، طراحی این گوشی دستخوش تغییرات زیادی گشته که بسیاری از آن‌ها مثبت بوده و البته موارد منفی‌ای هم وجود داشته است. با این حال، در زمان معرفی گوشی و در دستان تیم کوک، از چهره گوشی به مراتب کمتر خوشمان آمد تا زمانی که در دست با آن کار کردیم. این گوشی را جزو قشر بدعکس جامعه قرار می‌دهیم که خودش به مراتب از عکس‌هایش جذاب‌تر و دل‌نشین‌تر است و بهتر است که در شبکه‌های اجتماعی فعالیت زیادی نداشته باشد.

صفحه‌نمایش


با اینکه ترجیح می‌دادیم آیفون 6 بالاخره رزولوشن بالاتری ارائه دهد، اما از این رزولوشن موجود با اعداد عجیب 750×1334 پیکسل هم خیلی ناراضی نیستیم.


بالاخره اپل صفحه‌نمایش گوشی‌هایش را بزرگ‌تر نمود. این هم یکی دیگر از مواردیست که به سختی می‌شد در زمان حیات استیو جابز انتظارش را داشت. اما تیم کوک که دیگر نفر اول اپل محسوب می‌گردد، خود را موظف به ادامه راه استیو جابز نمی‌داند و تفکرات خود را در کوپرتینو جاری ساخته که یکی از آن‌ها، توجه به خواسته مخاطبان و ساخت گوشی‌های بزرگ‌تر از 4 اینچیست. آیفون 6 با صفحه‌نمایشی 4.7 اینچی از نوع IPS که همان پنل مورد علاقه اپل برای محصولاتش محسوب می‌گردد تولید شده است.


 خیلی عجیب نبود زمانی که در معرفی این گوشی، رزولوشن صفحه‌نمایش آن 1334×750 پیکسل اعلام گردید، چراکه با وجود سایز 4.7 اینچی و این رزولوشن، به همان تراکم پیکسلی 326ppi می‌رسیم که در چند نسل قبلی آیفون‌ها هم دیده بودیم. در واقع، اپل با این رزولوشن استاندارد رتینا را معرفی نمود و حال در سال 2014 هم به همین رزولوشن و اعتقادش برای کافی بودن این مقدار برای چشم انسان وفادار مانده. شاید از نظر عددی، این رزولوشن در مقایسه با رزولوشن رقیبان این گوشی که کمترینشان Full HD است، تا حدودی خنده‌دار به نظر آید، اما چشم‌های پر خطای بشری اعتقادات اپل را تایید می‌نماید و با همین رزولوشن هم، بیننده محو کیفیت و تصویرهای نمایش داده شده در صفحه‌نمایش این گوشی خواهد شد!


یکی از مواردی که می‌توان بهبودش در صفحه‌نمایش آیفون 6  نسبت به 5s را احساس نمود، میزان روشنایی صفحه است. با اینکه حداکثر روشنایی صفحه‌نمایش آیفون 5s هم حدود 580 نیت و جزو پرنورترین‌ها بود، روشنایی این گوشی از مدل پیشین هم بیشتر شده تا با بیش از 600 نیت روشنایی، یکی از نورانی‌ترین صفحات نمایش موجود بر روی گوشی‌ها را تا به امروز شاهد باشیم. بالطبع، با وجود پنل IPS فوق‌العاده‌ای که در این صفحه‌نمایش استفاده شده، رنگ‌ها هم بسیار واقعی و طبیعی و البته با حداکثر دقت تولید گشته به نمایش گذاشته می‌شوند. در مورد زاویه دید این پنل‌ها هم که به کرات گفته‌ایم و احتیاجی به توضیح مکررات نیست، فقط می‌توان گفت با وجود یک صفحه‌نمایش نسبتا بزرگ 4.7 اینچی و البته زاویه دید فوق‌العاده این صفحه‌نمایش، انتظار اینکه در مکان‌های عمومی مانند مترو، سایر افراد نتوانند فعالیت‌های شما را در گوشیتان رصد کنند، انتظار بیجاییست.


در کل، با اینکه از رزولوشن تکراری اپل تا حدودی دل‌زده شده‌ایم، اما تصمیم جسورانه تیم کوک برای تولید گوشی با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر از 4 اینچ را بسیار تحسین می‌کنیم. واقعا در تمامی این سال‌ها می‌شد جای خالی اپل را در بازار فبلت‌ها احساس نمود که دیگر این جای خالی توسط پرچم‌داران جدید اپل پر شده است.

سخت افزار

به بخش عجایب گوشی‌های اپل خوش آمدید. این جا، جاییست که طرفداران اپل و صد البته مدیران این کمپانی، همواره به آن می‌نازند و همواره هم تا پیش از این، سربلند بوده‌اند. حالا می‌خواهیم آیفون 6 را از نظر سخت‌افزاری بررسی نماییم.
اعدادی که در بازار امروز در بخش سخت‌افزار محصولات اعلام می‌گردند، ما را بدعادت نموده. پردازنده‌های 8 هسته‌ای، فرکانس‌های 2 گیگاهرتز به بالا، 3 گیگا بایت حافظه رم (که از رم کامپیوتری که من این نقد را در آن تایپ نمودم بیشتر است) و غیره. همه این اعداد باعث شده اپل خود را به زحمت نیندازد و هیچ‌وقت از قطعاتی که در محصولاتش به کار برده چیزی نگوید. اما چون اپل نگفته دلیل نمی‌شود که ما هم نگوییم. پس به این قسمت توجه نمایید:
سخت‌افزار آیفون 6 از چیپست جدید اپل با نام A8 که شامل یک پردازنده دو هسته‌ای 64 بیتی با فرکانس 1.4 گیگا هرتز، یک پردازشگر گرافیکی از نوع PowerVR GX6450 و یک گیگابایت حافظه رم تشکیل می‌شود.

شاید با خواندن این مشخصات متوجه شدید که چرا اپل تمایلی برای گفتن مشخصات دقیق سخت‌افزار گوشی‌هایش نشان نمی‌دهد. در کنار این چیپست، همانند قبل یک چیپ کمکی با نام M8 وجود دارد که قدرتمندتر از قبل، حرکات را درک می‌نماید. در واقع با کمک این چیپ ست است که گوشی متوجه می‌شود که شما در حال حرکت با دوچرخه هستید یا دویدن یا خواب. از دیگر مزایای این چیپ، صرفه‌جویی در مصرف باتری است، چرا که مثلا در زمانی که شما درحال دوچرخه‌سواری باشید، گوشی دیگر در حال جستجوی مداوم شبکه‌های Wi-Fi نخواهد بود و این به کمتر مصرف شدن باتری کمک شایانی می‌نماید.
اما اجازه دهید قدرت این سخت‌افزار ظاهرا خجالت‌آور اپل را در عمل بسنجیم.



در بنچمارک GeekBench 3 که عملکرد پردازنده را در حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای بررسی می‌نماید، نتایج نشان از قدرت بسیار خوب این پردازنده دو هسته‌ای داشت، طوری که فاصله زیادی بین این گوشی با پرچم‌داران دارای Snapdragon 801 و یا هشت هسته‌ای‌های سامسونگ وجود نداشت.








اما در تست Basemark OS II که به صورت کلی دستگاه را از نظر عملکرد CPU، GPU، حافظه، مرورگری و ... مورد آزمایش قرار می‌دهد، این گوشی توانست عملکردی بهتر از  همه گوشی‌های موجود در بازار تا به امروز را به ثبت رساند.









نتایج تست Basemark X که به صورت اختصاصی عملکرد گرافیکی دستگاه را مورد بررسی قرار می‌دهد هم حاکی از بی رقیب بودن گوشی‌های جدید اپل در بازار بود.







تست GFX 3 هم تست گرافیکی دیگریست که جزئیات بیشتری را به چالش می‌کشد. نتایج واقعا خارج از انتظار هستند! با اینکه آیفون 6 از رزولوشن 1080p بهره نمی‌برد، اما در تست Off Screen این بنچمارک هم نتایج فوق‌العاده‌ای کسب می‌کند تا به این نتیجه برسیم که پردازشگر گرافیکی PowerVR GX6450، عملکرد بی‌نقصی دارد.




نتایج تست‌ها را نیز با تست‌های مرورگری اینترنت یعنی Kraken 2 و BrowserMark به پایان می‌رسانیم تا با دیدن آن‌ها، بیش از پیش متعجب شوید.

در پایان، باید گفت که امسال هم اپل گوشی‌هایی تولید نمود که در زمان ورودشان به بازار، قدرتمندترین‌های بازار هستند. پردازشگر گرافیکی PowerVR عملکردی بهتر از نمونه‌های مشابهش یعنی Adreno 420 که بر روی غول‌های Snapdragon 805‌ای بازار قرار دارند به نمایش گذاشت و پردازنده 2 هسته‌ای 64 بیتی اپل هم برتری‌اش را به رخ 4 هسته‌ای‌های Krait 400 بازار کشید تا باز هم در زمینه عملکرد سخت‌افزاری، کاربران امسال اپل هم نگرانی‌ای نداشته باشند. اپل کماکان باید در این بخش خود را مدیون سیستم‌عامل انحصاری‌اش بداند که می‌تواند با بهره‌گیری از حداکثر توانایی سخت‌افزار، چنین نتایجی را رقم بزند.
پس باز هم اپل با حداقل سخت‌افزار، حداکثر خروجی را به کاربرانش تحویل می‌دهد تا کماکان در مورد برترین عملکرد سخت‌افزاری، جای شک و شبهه‌ای باقی نگذارد.
اما راه‌های ارتباطی بی‌سیم این گوشی، از همیشه کامل‌تر است. شبکه‌های 3G و 4G با تعداد باندهای بیشتر از همیشه توسط این گوشی پشتیبانی می‌شوند. همچنین، سرعت Wi-Fi در این گوشی با وجود پشتیبانی آن از استاندارد ac بسیار بهتر از قبل شده. Bluetooth نسخه 4 هم که حضور دارد و البته NFC هم بالاخره به این گوشی راه پیدا کرد. البته از NFC این گوشی فقط می‌توان برای پرداخت‌های آنلاین توسط ApplePay استفاده نمود که چندان زمان نزدیکی برای استفاده از این قابلیت در ایران متصور نیستیم. درگاه ارتباطی این گوشی هم مانند گذشته Lightning است و کماکان متاسفانه از USB On The Go پشتیبانی صورت نمی‌پذیرد.

نرم‌افزار

اما عجایبی که در قسمت قبل در موردشان صحبت کردیم، اکثرا به واسطه سیستم‌عامل انحصاری اپل رقم می‌خورند. آیفون 6 به صورت پیش‌فرض از نسخه 8 سیستم‌عامل iOS استفاده می‌نماید. این نسخه از iOS تغییرات ظاهری کمی نسبت به نسخه قبلی داشته، اما در این قسمت سعی می‌کنیم به طور اجمالی نگاهی به سیستم‌عامل این گوشی داشته باشیم. به طور کلی، هر ساله و در نقد آیفون‌های قبلی هم، به طور مفصل در مورد قابلیت‌ها و امکانات iOS صحبت نمودیم. بنابراین به تکرار مکررات نمی‌پردازیم.
همانند قبل، دو راه برای باز کردن قفل صفحه‌نمایش وجود دارد، یکی تعیین رمز 4 رقمی (که البته می‌توان به جای رمز 4 رقمی، از رمز با تعداد کاراکتر نامحدود هم استفاده نمود) و یا استفاده از Touch ID. شاید بهتر بود در مورد عملکرد TouchID در بخش سخت‌افزار می‌گفتیم، اما الان هم دیر نیست.


حسگر اثر انگشت آیفون 6 هم مانند قبل عملکردی بی‌نقص دارد و چون به اندازه کافی با آن آشنا شده‌اید، به توضیح جزئیات آن نخواهیم پرداخت.




نحوه چیدمان اپلیکیشن‌ها در این نسخه تغییری نکرده، فقط با بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش یک ردیف اضافه شده که البته می‌توان انتخاب نمود که یک ردیف اپلیکیشن اضافه شود یا همان تعداد اپلیکیشن با مقداری افزایش ابعاد، بزرگ‌تر نمایش داده شوند.











پنل کنترل سنتر که با کشیدن انگشت از پایین به بالا در هر صفحه‌ای باز می‌شود، تغییری در چیدمان نداشته و فقط از نظر گرافیکی مقداری رنگ‌ها تغییر داشته‌اند. با اینکه این منو از iOS 7 پا به سیستم‌عامل اپل گذاشت، ولی عملکردی فوق‌العاده دارد. مزیتی که این منو به منوی Notification اندروید دارد، این است که بدون احتیاج به بستن اپلیکیشن، می‌توانید تغییراتی مانند قطع کردن یا وصل کردن Wi-Fi و یا تغییر نور صفحه‌نمایش و ... را انجام دهید.








اما Notification Center هم که با کشیدن انگشت از بالا به پایین ظاهر می‌شد، تغییراتی داشته. قبلا صفحات Today،  All و Missed وجود داشت که یکی از آن‌ها حذف شده و به جای آن الان فقط صفحات Today و Notification قرار گرفته است. یک قابلیت مفید در این بخش اضافه شده که از همان بخش Notification Center می‌توانید به مسیج هایتان پاسخ دهید.
در همین بخش امکان اضافه کردن ویجت هم اضافه شده که هنوز چندان مورد توجه برنامه نویسان قرار نگرفته، چرا که ویجت‌ها باید توسط سایر توسعه‌دهندگان تولید شوند و برای نصب در فروشگاه اپل قرار گیرند.

مانند قبل، با دو مرتبه فشردن کلید Home، صفحه مالتی تسک باز می‌شود که در بالای این صفحه، لیست افرادی که در علاقه‌مندی‌های شما قرار دارند وجود دارد. با وجود این منو، در هر برنامه‌ای که باشید می‌توانید با باز کردن صفحه مالتی تسک، اعمالی مانند تماس یا ارسال مسیج را انجام دهید.




یکی دیگر از برتری‌های iOS به دیگر سیستم‌عامل‌ها، منوی سرچ بسیار قدرتمند آن با نام Spotlight است. منویی که در هر صفحه‌ای انگشتتان را بر روی صفحه به پایین بکشید ظاهر می‌شود و آماده جستجو کردن کلمه مورد نظر شماست. پیش‌تر کلمه‌ای که در این منو می‌نوشتید از داخل برنامه‌ها، کانتکت ها، متن مسیج‌ها و غیره جستجو می‌شد. اما در iOS 8 جستجو از اینترنت مانند ویکی‌پدیا، IMDB و App Store و ... هم صورت می‌پذیرد.

بر خلاف اکثر گوشی‌های هوشمند رده بالا که برای اجرای بازی‌ها از واسط  گرافیکی OpenGL ES استفاده می‌کنند، اپل واسط گرافیکی (API) انحصاری خود را برای iOS 8 طراحی کرده که Metal نام دارد. طبق ادعای اپل، Metal ارتباط بهتر و بهینه‌تری بین سخت‌افزار و نرم‌افزار برقرار می‌کند که به سازندگان بازی‌های کامپیوتری این امکان را می‌دهد تا بتوانند بازی‌های باکیفیت‌تر و در عین حال روان‌تری را برای آیفون بسازند. بازی‌هایی که طبق ادعای اپل می‌توانند از لحاظ کیفیت با بازی‌های کامپیوترهای رومیزی رقابت کنند.
برتری Metal آنجاییست که برنامه نویسان و بازی‌سازان به جای کار با درایورهای گرافیکی، می‌توانند به طور مستقیم با پردازنده‌ی گرافیکی درگیر شوند و بتوانند به پردازنده‌ی گرافیکی بگویند که چطور محاسبات گرافیکی را انجام دهد.
در حال حاضر بخشی در App Store برای بازی‌هایی که از Metal استفاده می‌کنند تعبیه شده و بازی‌های معروفی نظیر Asphalt 8، با این رابط جدید، بازسازی شده‌اند. لازم به ذکر است که تنها چیپست‌های A7 و جدیدتر از Metal پشتیبانی می‌کنند و بنابراین تنها کاربران گوشی‌های iPhone 5s، iPhone 6 و iPhone 6 Plus قادر به استفاده از Metal خواهند بود.

اما همیشه تایپ کردن در دستگاه‌های ساخت اپل لذت‌بخش بود، چراکه کیبورد استاندارد اپل بسیار کامل و کم نقص بود و با توجه به حساسیت و هوشمندی بالای iOS در درک لمس‌ها، تایپ در دیوایس‌های اپلی به راحتی صورت می‌پذیرفت. حال اپل امکان نصب کیبوردهای دیگر را هم ایجاد نموده تا کاربران بتوانند برای تنوع، از کیبوردهای دیگری هم استفاده کنند. برای مثال، با نصب اپلیکیشن SwiftKey بر روی آیفون 6 می‌توان از همه امکانات کیبوردهای متنوع و کاربردی این برنامه استفاده کرد. در ضمن، کیبورد استاندارد اپل هم، بسیار هوشمندانه کلمات پر استفاده شما را شناسایی می‌نماید و با تایپ حروف اول کلمه، کلمات مشابه را پیشنهاد می‌دهد که در اکثر مواقع، عملکرد دقیق و کاربردی‌ای دارد.در کل، iOS 8 هیچ تغییر انقلابی‌ای را برای کاربر به وجود نیاورده، اما باید در نظر داشته باشیم که اکثر مواقع برای مواردی که نارضایتی در پی داشته‌اند و یا عملکردی عالی نداشته‌اند به انقلاب نیاز است، که این مورد در مورد iOS اپل هیچ‌وقت صدق نمی‌کرده و این سیستم‌عامل همواره عملکرد مناسبی داشته که چندان نیازی به یک انقلاب بر روی آن احساس نمی‌شد. با این حال، اضافه شدن مواردی که ذکر کردیم، تا حدودی کار با iOS را برای کاربران راحت‌تر نموده و تجربه بهتری را نسبت به iOS 7 به ارمغان خواهد آورد.

باتری و عملکرد باتری

باز هم  اپل از ظرفیت باتری گوشی‌های جدید خود چیزی نگفت، اما مشخص شده که باتری آیفون 6 یک باتری لیتیوم پلیمری 1810 میلی‌آمپر ساعتیست. این ظرفیت نسبت به ظرفیت 1440 میلی‌آمپر ساعتی آیفون 5s افزایش داشته، اما فراموش نکنید که صفحه‌نمایش هم بزرگ‌تر شده و پیکسل‌ها نزدیک به 2 برابر تعدادشان بیشتر شده. باتری این گوشی در حالت آماده به کار، حدود 8 روز دوام آورد که این به خودی خود نسبت به آیفون 5s عدد بهتریست. اما در استفاده معمولی شامل مکالمه، پخش ویدئو، مرورگری اینترنت و مقداری هم بازی، این گوشی هم عملکردی شبیه به آیفون 5s داشت و حدود 1.5 روز دوام آورد. البته مقداری بهبود در این زمینه احساس می‌شد اما نه به صورتی که ما را شگفت‌زده کند. در کل، با توجه به بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش، شاید انتظار داشتیم که باتری عملکردی بدتر و یا برابر با آیفون 5s داشته باشد، اما خوشبختانه باتری این گوشی شارژدهی بیشتری نمود تا باعث امیدواری کاربرانش گردد.

دوربین

دوربین آیفون 6 مجهز به سنسور تصویر 8 مگاپیکسلی است. دقیقا همان رزولوشنی که از آیفون 4s به بعد شاهد بوده‌ایم. سایز سنسور تصویر دوربین این گوشی، دقیقا به اندازه‌ی سایز سنسور تصویر آیفون 5s است. در حقیقت بزرگ‌ترین تغییرات دوربین نسبت به مدل پیشین را می‌توانیم در سرعت و دقت فوکوس خودکار و آپدیت‌های نرم‌افزاری ببینیم.


اپل در دوربین این گوشی، از یک نوع فن‌آوری استفاده کرده که پیش‌تر شبیه به آن را بر روی دوربین DSLR کانن، یعنی 70D دیده بودیم. یک نوع فن‌آوری فوکوس خودکار تشخیص فاز (Phase Detection) وابسته به سنسور تصویر که اپل آن را فوکوس پیکسل (Focus Pixel) می‌نامد. البته اپل در به کار گیری این فن‌آوری بر روی دوربین گوشی‌های همراه پیشتاز نیست و قبلا، دوربین‌های سامسونگ گلکسی S5 و ال‌جی G3 مجهز به این نوع فوکوس خودکار شده بودند.
چیپست قوی‌تر و فوکوس خودکار سریع‌تر، به آیفون 6 کمک کرده که در تشخیص چهره، خیلی دقیق‌تر و سریع‌تر عمل کند. لرزش گیر تصویر آیفون 6 برخلاف برادر بزرگ‌ترش یعنی آیفون 6 پلاس از نوع دیجیتالی است؛ با این حال اپل قول داده که این لرزش گیر تصویر وظیفه‌ی خود را به خوبی انجام می‌دهد. رزولوشن عکس‌های پانورامای دوربین این گوشی نیز افزایش یافته و اکنون آیفون 6 می‌تواند عکس‌های پانورامای 43 مگاپیکسلی بگیرد. به هر صورت چیپست جدید A8 کاری کرده که همه چیز سریع‌تر شود، از شات‌های سریع‌تر در هنگام عکاسی HDR گرفته تا بالا آمدن اپلیکیشن دوربین.


دوربین جلویی گوشی شاهد بهبودهای چشمگیری بوده است. طبق ادعای اپل، دوربین دوم آیفون 6، می‌تواند تا 81 درصد نور بیشتری را نسبت به دوربین دوم 5s جذب کند. البته از آن جایی که نسبت کانونی لنز بر روی همان عدد F/2.2 ثابت مانده، خیلی در این مورد مطمئن نیستیم. جالب‌ترین بهبود را باید در عکاسی پیاپی دید. دوربین جلویی این گوشی می‌تواند با سرعت 10 فریم بر ثانیه عکاسی پیاپی کند. بعلاوه این دوربین می‌تواند عکس‌های HDR بگیرد و ویدیوی HDR نیز ضبط کند.
به لطف iOS 8، واسط کاربری دوربین میزبان بهبودهایی بوده است. اگر صفحه را برای فوکوس کردن لمس کنید، گوشی امکان تغییر نوردهی از طریق بالا و پایین بردن یک اسلایدر را به شما می‌دهد. بدین ترتیب شما می‌توانید بسته به نوع صحنه، جبران نوردهی را تغییر دهید. بعلاوه می‌توانید فوکوس و نوردهی را قفل کنید و البته، این چیز جدیدی نیست.
در قسمت سمت چپ صفحه‌ی اپلیکیشن دوربین، اپل کنترل‌هایی را برای سوییچ کردن به دوربین جلویی قرار داده است. در کنار آن نیز دکمه‌ی تایمر (قابلیت تنظیم بر روی 3 یا 10 ثانیه)، انتخاب مود HDR و در نهایت دکمه‌ی تنظیمات فلاش قرار دارد.


در کنار دکمه‌ی لمسی شاتر، اسلایدری قرار دارد که به وسیله‌ی آن می‌توانید به مود عکاسی (Photo)، عکاسی با نسبت مربعی (Square)، پانوراما، ویدیو، اسلوموشن و تایم لپس بروید. برای فعال کردن مود عکاسی پیاپی، کافیست که دستتان را اندکی بیشتر بر روی دکمه‌ی شاتر نگه دارید.
وقتی عکاسی با آیفون 6 را شروع می‌کنید، نکته‌ای که بلافاصله متوجه آن می‌شوید، سرعت است. قطعا آیفون 5s کند نبود، ولی آیفون 6 به وضوح سریع‌تر است. زمان تاخیر بین عکس‌ها بسیار کاهش یافته و پردازش عکس‌های HDR تنها یک ثانیه طول می‌کشد.


گستره‌ی دینامیکی این دوربین عالی است. قسمت‌های روشن‌تر و تاریک‌تر عکس، نوردهی بسیار مناسبی دارند و در مواقعی بسیار، اصلا به عکاسی HDR نیاز نیست. غلظت رنگ عکس‌ها اندکی از حالت طبیعی بیشتر است؛ با این حال به نظر می‌رسد این کلکی است که بیشتر سازندگان گوشی‌های همراه برای زیباتر کردن عکس دوربین‌ها می‌زنند. خوشبختانه غلظت رنگ‌ها در ذوق نمی‌زند.
طبق معمول همه‌ی گوشی‌های آیفون، تفکیک جزئیات در بزرگنمایی زیاد بسیار عالیست. سوژه‌ها در شرایط نوری خوب، کاملا با جزئیات زیاد و شارپ هستند. باید گفت که شارپنس گوشه‌های تصویر نسبت به آیفون 5s افزایش یافته و اکنون گوشه‌های تصویر نیز مثل وسط تصویر تفکیک جزئیات خوبی دارد.
مود HDR آیفون 6، دو عکس می‌گیرد و آن‌ها را با یکدیگر ترکیب می‌کند تا یک عکس با نوردهی مناسب و گستره‌ی دینامیکی زیاد به دست آید. به نظر می‌رسد که در مود HDR، سایه‌ها به حال خود رها می‌شوند و تنها عملی که صورت می‌گیرد، سعی در افزایش جزئیات مناطق پرنور است. به طور کلی اثر عکس‌های HDR را خیلی حس نکردیم و به نظر می‌رسد که زیاد چشمگیر نباشد.
عکاسی در نور ضعیف دوربین آیفون 6 بهبودهای چشم‌گیری نسبت به مدل پیشین داشته است. به لطف لرزش گیر تصویر دیجیتالی موثر، دوربین می‌تواند سرعت شاتر را تا حد زیادی پایین بیاورد و بدین ترتیب نوردهی خوبی از صحنه داشته باشد. این طوری آیسو (ISO) نیز بر روی مقادیر پایین قرار می‌گیرد تا عکس باکیفیت‌تری بدست آید. با این حال همچنان خطر لرزش دست و حرکت سوژه و در نهایت تار شدن صحنه وجود دارد. در حقیقت باید گفت که در آیفون 5s به ندرت دیده بودیم سرعت شاتر پایین‌تر از 1/30 ثانیه انتخاب شود، ولی در آیفون 6 سرعت شاتر تا 1/15 ثانیه نیز می‌رسد.
از زمانی که اپل توانایی عکاسی پانوراما را بر روی دوربین گوشی‌های خود قرار داد، یکی از بهترین عملکردهای عکاسی پانوراما را می‌توانیم بر روی گوشی‌های این شرکت ببینیم. عمل دوختن عکس‌ها به یکدیگر خیلی عالی انجام می‌گیرد و تقریبا خطایی از این بابت مشاهده نمی‌شود. باید اشاره کرد که عمل عکاسی پانوراما با آیفون 6 بسیار ساده است تقریبا فرقی با یک ضبط ویدئویی ساده ندارد.

مقایسه‌ی دوربین آیفون 6 با دوربین آیفون 5s

از آن جایی که رزولوشن و سایز سنسور تصویر آیفون 6 نسبت به آیفون 5s هیچ تغییری نداشته، ممکن است برای بسیاری این پرسش مطرح شود که برای افرادی که عکاسی با موبایل برای آن‌ها اهمیت زیادی دارد، ارزش تعویض گوشی از آیفون 5s به آیفون 6 وجود دارد یا خیر؟ بگذارید پاسخ این پرسش را بدهیم.
از بزرگ‌ترین تفاوت‌های آیفون 6 نسبت به آیفون 5s را باید در میزان نویز دید. اپل ادعا می‌کند که در آیفون 6 الگوریتم پیشرفته‌تری را در کاهش نویز عکس‌ها به کار گرفته است. بنابراین در عکس‌های آیفون 6 باید نویز کمتر و جزئیات بیشتری را شاهد باشیم. واقعیت این است که در تصاویر، عکس باکیفیت‌تری را از آیفون 6 نسبت به آیفون 5s شاهد هستیم. کیفیت بیشتر که علاوه بر کاهش نویز، مقدار زیادی از آن را می‌توانیم مدیون جذاب‌تر شدن عکس به دلیل غلظت رنگ بیشتر بدانیم.
در عکاسی شرایط نوری ضعیف، طبق انتظار، آیفون 6 سرعت پایین‌تری را برمی‌گزیند و البته آیسو (ISO) را بر روی مقادیر شبیه به 5s حفظ می‌کند. بدین صورت شاهد مقداری نوردهی بیشتر در عکس‌های 6 نسبت به 5s هستیم. تفاوت در مقدار نویز را این جا می‌توانیم ببینیم، عکس‌های آیفون پیشین نویزهای بزرگ‌تری دارند و عکس‌های آیفون 6، نویز کوچک‌تر و قابل تحمل تر. به طور کلی جزئیات عکس‌های شرایط نوری ضعیف آیفون 6، اندکی بهتر است.
در عکاسی شرایط نوری ضعیف، حواسمان به فوکوس خودکار تشخیص فاز هم بود، دوربین آیفون 6 اندکی سریع‌تر عمل می‌کرد. به طور کلی باید گفت که اگر در عکاسی با گوشی همراه جدی و اکنون صاحب یک آیفون 5s هستید، خیلی لازم نیست آیفون 6 بخرید. عکاسی دوربین تفاوت خیلی چشمگیری ندارد، مگر اینکه نمایشگر بزرگ‌تر گوشی، دیگر ویژگی‌های آن یا ضبط ویدئویی پیشرفته‌تر آن را بپسندید.

فیلم‌برداری

از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های دوربین آیفون 6 نسبت به 5s را می‌توانیم در فیلم‌برداری ببینیم. علاوه بر فیلم‌برداری Full HD 1080p با سرعت 30 فریم بر ثانیه، دوربین این گوشی می‌تواند فیلم‌های فول اچ دی را با سرعت 60 فریم بر ثانیه نیز ضبط کند. این در حالیست که مدل پیشین می‌توانست ویدیوهای 720p را با سرعت 120 فریم بر ثانیه ضبط کند و اکنون آیفون 6 توانایی ضبط این ویدیوها را در رزولوشن 240 فریم بر ثانیه دارد.
خیلی دوست داشتیم توانایی فیلم‌برداری 4K را بر روی این گوشی می‌دیدیم، ولی شاید اپل آن را برای آیفون 6s حفظ کرده است. اکنون بسیاری از گوشی‌های اندرویدی این کار را انجام می‌دهند، با این حال نکته‌ی اصلی این جاست که سنسور 8 مگاپیکسلی 4:3 این گوشی، رزولوشن کافی افقی برای ویدیوهای 4K را ندارد.
وقتی در اپلیکیشن دوربین به مود اسلوموشن می‌روید، نشانگری برای تعیین سرعت فیلم‌برداری ظاهر می‌شود. در آن جا می‌توانید از بین 120 فریم بر ثانیه و 240 فریم بر ثانیه انتخاب کنید. در حالت پیش‌فرض، مود ضبط ویدیوی این گوشی ویدیوهای فول اچ دی را با سرعت 30 فریم بر ثانیه ضبط می‌کند. برای فعال کردن ضبط 60 فریم بر ثانیه باید به تنظیمات دوربین بروید.
اپل لرزش گیر تصویر دیجیتالی ویدیو را بهبود داده تا شاهد لرزش گیر پیشرفته‌تری نسبت به آن چه در 5s دیده بودیم باشیم. اپل اکنون این لرزش گیر دیجیتالی فیلم‌برداری را، لرزش گیری سینماتیک (Cinematic Stabilization) نامیده است. در آزمایش‌هایی که انجام دادیم، به خوبی این بهبود را احساس کردیم. قطعا از آیفون 6 پلاس انتظار بیشتری داریم چرا که این گوشی مجهز به لرزش گیر تصویر اپتیکال است.
فیلم‌برداری فول اچ دی دوربین آیفون 6 با نوردهی عالی و جزئیات فراوان حقیقتا یکی از بهترین‌هاست. فوکوس خودکار در حین فیلم‌برداری خیلی خوب انجام می‌گیرد، با این حال اتومبیل‌های گذری می‌توانند به راحتی دوربین را گیج کنند.


هرچند که بیت ریت فیلم‌برداری فول اچ دی 30 فریم بر ثانیه‌ی این گوشی 18 مگابیت بر ثانیه است، ولی ضبط صدا خیلی خوب نیست. ضبط صدا با بیت ریت 63 کیلوبیت بر ثانیه صورت می‌گیرد و هرچند که بر روی بدنه‌ی آیفون 6 چند میکروفون وجود دارد، ولی صدا تنها در یک کانال ضبط می‌شود.
کیفیت ضبط ویدئویی فول اچ دی 60 فریم بر ثانیه مثل کیفیت ضبط 30 فریم بر ثانیه است؛ با این تفاوت که در این مود، حرکت سوژه‌ها خیلی سریع و آسان صورت می‌گیرد. بیت ریت این ویدیوها کاملا بالاتر است و به 25 مگابیت بر ثانیه می‌رسد. با این حال نسبت به بیت ریت 40 تا 50 مگابیت بر ثانیه‌ای ویدیوهای 4K اصلا بالا به نظر نمی‌رسد.
اگر بخواهیم بیشتر درباره‌ی ویدیوهای اسلوموشن صحبت کنیم، باید گفت که ویدیوهای 240 فریم بر ثانیه با بیت ریت 40 مگابیت بر ثانیه و ویدیوهای 120 فریم بر ثانیه با بیت ریت 27 مگابیت بر ثانیه ضبط می‌شوند. این به معنی اشغال حجم زیادی از حافظه‌ی گوشی است؛ به صورتی که یک کلیپ 20 ثانیه‌ای ویدیوی 240 فریم بر ثانیه، حدود 115 مگابایت از حافظه را اشغال می‌کند. این مقدار برای ویدیوی 120 فریم بر ثانیه، 90 مگابایت است. در ویدیوهای اسلوموشن همچنان نمایش جزئیات عالی است. به طور کلی همان‌طور که در مدل پیشین هم دیده بودیم، تماشای ویدیوهای اسلوموشن بسیار جذاب است.


جمع‌بندی

بالاخره اپل هم آیفون بزرگ تولید نمود. حرفی که این روزها از همه می‌شنویم، اکثرا هم با حالت تمسخر میگویند. بدون توجه به اینکه کمپانی اپل یک تغییر بزرگ را در راس امور داشته و دیگر توسط شخصی به نام تیم کوک رهبری می‌گردد، نه استیو جابز. بالطبع با به وجود آمدن تغییرات در سطوح بالای یک سازمان، بسیاری از سیاست‌ها هم تغییر می‌کند که این هم یکی از آن‌ها بود. شاید اگر استیو جابز هنوز در راس امور بود، با آیفون 4.7 اینچی هیچ‌وقت مواجه نمی‌شدیم. اما به هر شکل در سال 2014 اپل آیفون‌های بزرگ خود را معرفی نمود و پا به عرصه فبلت‌ها گذاشت. حالا دیگر سامسونگ، ال‌جی، سونی، HTC و دیگر تولیدکنندگان با خیال آسوده گوشی 5 اینچی تولید نمی‌کنند و همواره باید سنگینی حضور نماینده اپل را هم احساس نمایند.


آیفون 6 با کیفیت عالی همیشگی محصولات اپل تولید شد. با اینکه به طراحی آن ایراداتی وارد نمودیم، اما باید بپذیریم که اپل به خوبی کارش را در تولید محصولات با کیفیت بلد است. دوربین این گوشی با حفظ بیشتر مشخصات قبلی، ما را از نظر کیفیت شگفت‌زده نمود. صفحه‌نمایش آیفون جدید باز هم با رزولوشنی عجیب، تمام نیازهای کاربر را پوشش می‌دهد و موجب رضایت مصرف کننده خواهد شد. iOS 8 با اینکه تغییرات زیادی نداشت، اما مانند قبل در عین سادگی عملکردی کم نقص را به نمایش می‌گذارد. عملکرد باتری این گوشی مقداری بهتر از قبل است ولی هنوز هم نمی‌توان باتری این گوشی را عالی دانست. عملکرد سخت‌افزاری گوشی هم که دیگر جای گلایه ای برای کاربر باقی نمی‌گذارد.


 در کل، همه منتظر نوآوری از اپل هستند، یا شاید انقلاب، اما می‌توان تنها انقلاب صورت گرفته در این گوشی را قد کشیدن آن دانست، که اتفاق کم اهمیتی هم نیست. اتفاقی که منجر به کوچ بسیاری از افراد به سمت گوشی جدید ساخت اپل هم شد، کسانی که واقعا گوشی 4 اینچی را کوچک می‌دانستند و اکنون با حق انتخاب‌های جدید، به سمت آیفون جدید اپل گرایش پیدا کرده‌اند. همان‌طور که در نقد هم گفتیم، آیفون 6 بهتر از چیزی بود که ابتدا تصور می‌کردیم. سخت است بگوییم که این آیفون را به اندازه آیفون 5 در زمان معرفی دوست داشتیم، اما باید پذیرفت که آیفون 6 و آیفون 6 پلاس بهترین گوشی تولید اپل تا به این تاریخ محسوب می‌گردد که یک مجموعه کامل و کم نقص از امکانات کافی را به کاربرش اهدا می‌نماید.




آیفون 5S

سیزدهم شهریور سال 1392، از آیفون‌های جدید اپل پرده برداری شد. برای اولین بار در یک مراسم و در یک سال، کمپانی اپل دو گوشی معرفی نمود. در این بخش قصد داریم به نقد و بررسی آیفون 5 اس یعنی پرچم‌دار جدید یکی از سردمداران تکنولوژی یعنی اپل بپردازیم. اینجا میتوانید ویدئوی معرفی این دو گوشی را ملاحظه نمایید.
بهترین آیفونی که تا به حال ساخته شده، این جمله ایست که فیل شیلر در مقدمه معرفی iPhone 5S گفت. البته پیش‌تر هم در مورد پرچم‌داران سال‌های گذشته اپل این جمله را شنیده بودیم و چیز جدیدی نبود! اما در این گوشی اپل حول سه موضوع خیلی مانور داده. این سه ارتقا بدین صورتند: پردازشگر A7، دوربین و تاچ آی دی. حال برای اینکه با هر یک از این موارد و البته دیگر مشخصات غول جدید کوپرتینو یعنی iPhone 5S آشنا شوید، با ما در ادامه همراه باشید.



همان ابعاد، همان وزن، بدون تغییر بنیادین، اما هنوز هم شکیل!

در کنفرانس سال گذشته اپل، همه چیز حول باریک‌تر و سبک‌تر بودن گوشی بود. اما امسال، هیچ صحبتی پیرامون ابعاد گوشی مطرح نشد، چرا که این گوشی نسبت به مدل قبلی، هیچ تغییری در این زمینه نداشته! ابعاد و وزن گوشی همانیست که در آیفون 5 دیده بودیم. البته می‌توان این تغییر نکردن ابعاد را یک نکته مثبت در طراحی آیفون 5S دانست، چرا که با وجود ارتقای اکثر مشخصات گوشی، هیچ تغییری در ابعاد و وزن گوشی داده نشده که چنین کاری تقریبا فقط از اپل بر می‌آید. در ضمن، فراموش نکنیم که وزن 112 گرمی این گوشی، با اینکه همانند مدل قبلیست ولی هنوز هم جزو سبک‌ترین‌ها در بین دنیای پرچم‌داران کمپانی های مختلف است. قبل‌تر هم دیده بودیم که اپل تقریبا هر دو نسل یک‌بار، تحولی در ظاهر گوشی ایجاد می‌کند و این گوشی هم نسل جدید آیفون یعنی iPhone 6 نیست، بلکه نسل جدید آیفون 5 با نام 5S است، چیزی که پیش‌تر هم در مورد گوشی‌های 3G و 3GS و همچنین 4 و 4S دیده بودیم. می‌توان گفت تقریبا از مدتها پیش، همگان مطمئن بودند که گوشی جدید اپل تغییر ظاهری نخواهد داشت و با همان ظاهر آیفون 5 تولید خواهد شد که این‌چنین نیز شد.
اما در طراحی گوشی، همه چیز هم بدون تغییر نبوده، یک تحول در رنگ که در زمان حیات جابز، شاید آن‌را متصور هم نبودیم. برای اولین بار از ابتدای عمر 6 ساله آیفون‌ها، این گوشی پرطرفدار، جامه طلایی به تن کرد. نمی‌دانیم علت تولید آیفون طلایی چیست، اما می‌توان یکی از دلایل آن‌را فعالیت شرکت‌های مختلف جهت روکش نمودن نسل‌های قبلی آیفون با طلا و استقبال چشم گیر کاربران از آیفون‌های طلایی رنگ دانست. به هر حال، دلیل هر چه که باشد، خروجی خوبی داشته و یک گوشی طلایی و بسیار شیک به خانواده آیفون‌ها اضافه شده. نه یک طلایی پر زرق و برق مانند گوشی‌های Vertu، بلکه یک طلایی ساده و البته شکیل که برازنده آیفون است. یکی دیگر از نکاتی که در مورد رنگ این گوشی می‌توان به آن اشاره نمود، حذف رنگ مشکی از گوشی‌های جدید آیفون است. آیفون 5S، در رنگ‌های سفید/نقره ای، سفید/طلایی و خاکستری/طوسی تولید شده که شاهد خداحافظی با رنگ مشکی هستیم. شاید دلیل حذف رنگ مشکی را نیز بتوان به فاجعه ای که در مورد خش پذیری آیفون 5 های مشکی رخ داده بود مرتبط دانست. از معدود تغییرات دیگر که در ظاهر این گوشی ایجاد شده، وجود فلاش دوتایی در کنار دوربین است که در ادامه، مفصل به آن خواهیم پرداخت.

در کلید Home هم تغییراتی اعمال شده، که البته تغییرات بیشتر در کارایی آن محسوس است تا در شکل و شمایل آن، اما اصلی‌ترین تغییر، به وجود یک حلقه دور تا دور این کلید و حذف علامت معروف مربعی شکل داخل آن بوده که این یکی را هم در ادامه توضیح خواهیم داد.


7، عددی تاثیر گذار در آیفون جدید

اولین موردی که در کنفرانس اپل به عنوان یک تغییر بزرگ به آن اشاره شد، استفاده از چیپ A7 در این گوشی بود. چیپی که در بر دارنده اولین پردازنده 64 بیتی استفاده شده بر روی گوشی‌های موبایل است.اما پردازنده 64 بیتی دیگر چیست و به راستی چه اهمیتی دارد که اپل بیش از یک چهارم زمان کنفرانس معرفی آیفون 5 اس را برای آن اختصاص داد؟
64 بیتی شدن پردازنده این دستگاه چیزی نیست که در کوتاه مدت و در کارهای روزمره، کاربران تفاوت آن‌را متوجه شوند، اما در واقعیت و به زبان ساده، یک انقلاب در پردازنده های موجود بر روی گوشی‌هاست. این پردازنده 64 بیتی قادر خواهد بود از تمام قدرت و ظرفیت سخت افزار های سطح بالا استفاده نماید و در اجرای چندین برنامه به صورت همزمان، قدرتمند تر از قبل ظاهر شود. این پردازنده‌ها در آدرس دهی به حافظه‌ها، توانایی بیشتری نسبت به نمونه های 32 بیتی دارند و این مورد، در عملکرد بهتر آن‌ها تاثیر بسزایی خواهد گذاشت.
اما متاسفانه مانند همیشه کمپانی اپل اطلاعات دقیقی را در مورد سخت افزار موجود در این گوشی اعلام نکرد و فقط با اعداد و ارقامی حدودی، قدرتمند تر شدن گوشی جدیدش را به رخ همگان کشید. اعدادی همچون تا دو برابر سریع‌تر از نسل قبلی و آمارهایی از این دست. حتی تعداد هسته های موجود بر روی چیپ A7 را نیز اعلام ننمود، اما احتمالا iPhone 5S هم دارای دو هسته با فرکانس حدودی 1.3 گیگاهرتز می‌باشد که البته به لطف 64 بیتی شدن معماری چیپ، عملکردی بسیار بهتر از مدل پیشین خود دارد.

خوب اپل ادعا کرده که این گوشی از iPhone 5 بسیار قوی‌تر است، اما در عمل واقعا این موضوع صحت دارد؟ باید بگوییم که بلی، این ادعای تیم کوک کاملا با واقعیت مطابقت دارد و با یک غول به تمام معنا طرف هستیم. در تست‌های گرفته شده از آیفون 5S، این گوشی عملکردی خارق‌العاده را به نمایش گذاشت.



در تست 3DMark، این گوشی مقتدرانه در صدر ایستاد و گوشی‌های Moto X و Galaxy S4 رده های بعدی را به خود اختصاص دادند.

 تست Linpack هم گویای قدرت عجیب و غریب این گوشی بود، چرا که عملکرد 5S حدود 2.5 برابر از HTC One و Galaxy S4 بهتر بود که واقعا ما را شگفت زده نمود.
 
در بنچمارک SunSpider اما رتبه های اول تا سوم همه متعلق به اپلی ها بود و به ترتیب آیفون 5S، 5C و 5 در رده های اول تا سوم ایستادند.
 Geekbench 3 هم دیگر تستی بود که نشان داد عملکرد تک هسته ای و چند هسته ای این گوشی از همه رقبا بهتر است و iPhone 5S را به تنهایی در صدر قرار داد.

 بنابراین مجبوریم یک‌بار دیگر کلاهمان را به احترام دست پخت جدید تیم کوک و جانی آیو از سر برداریم و این گوشی را نه تنها قوی‌ترین آیفون تولید شده تا به حال، بلکه تقریبا قوی‌ترین گوشی هوشمند تولید شده تا به امروز بنامیم. یکی دیگر از موارد خوشحال کننده در مورد آیفون  5S، سازگاری چیپ A7 با OpenGL ES 3.0 است که قابلیت‌های گرافیکی بسیاری را برای دستگاه به ارمغان می‌آورد. این استاندارد، به کمپانی‌های سازنده بازی این اجازه را می‌دهد که به بازی جزئیات بیشتری را اضافه نمایند و آن‌را به واقعیت نزدیک‌تر کنند.
اما همه چیز به همین جا ختم نمی‌شود. اپل در کنار چیپ قدرتمند A7، یک چیپ جدید را هم با نام M7 طراحی نموده و بر روی iPhone 5S قرار داده است. طبق اعلام اپل، این چیپ جدید وظیفه پردازش دستورات حرکتی را بر عهده دارد. شاید کارکرد این سنسور در حال حاضر چندان ملموس نباشد، اما شاید یکی از دلایلی که تیم کوک این گوشی را آینده نگرانه ترین تلفن این کمپانی نامید، وجود همین چیپ M7 بر روی iPhone 5S باشد. این چیپ در حال حاضر به عملکرد بهتر برنامه‌هایی که وابسته به انجام اعمال حرکتی هستند کمک می‌نماید، اما مسلما این همه خواسته اپل از M7 نخواهد بود. به نظر می‌رسد وجود M7 بر روی 5S، سرآغاز داستان گجت های پوشیدنی کمپانی اپل باشد، چرا که از مدتها قبل، شایعه معرفی ساعت هوشمند اپل با نام احتمالی iWatch سر زبان‌ها افتاده که چیپ M7 می‌تواند یک نشانی دیگر بر به وقوع پیوستن این شایعه در سال 2014 باشد. در ضمن، با وجود چیپ کمکی جدید، احتمالا چیپ A7 کمتر از قبل درگیر انجام محاسبات مربوط به اعمال حرکتی گردد و مصرف باتری آن هم کاهش خواهد یافت. همزمان با معرفی چیپ M7، برنامه جدید کمپانی ورزشی نایک هم که برای آیفون 5S و چیپ جدید طراحش شده با نام Nike + Move معرفی گشت.
در ضمن، آیفون 5S هم در سه ظرفیت 16، 32 و 64 گیگابایت تولید شد و خبری از آیفون 128 گیگابایتی نشد، در واقع برای آیفون 128 گیگابایتی با ناراحتی باید بگوییم : شاید وقتی دیگر .



8 بزرگ‌تر از 8 ؟

خوب در مورد شکل ظاهری و سخت افزار این گوشی صحبت کردیم، برسیم به یکی دیگر از تغییرات اپل بر روی پرچم‌دار جدیدش یعنی دوربین.
خوشحالیم که طبق سنت همیشگی اپل مبنی بر ایجاد بهبود در عملکرد دوربین گوشی‌های نسل جدید، iPhone 5s نیز مجهز به دوربینی بهتر نسبت به iPhone 5 شده است. چند وقت پیش هم فیل شیلر سخنانی را در رابطه با اینکه برای بهبود کیفیت تصویر، بهتر است به جای افزایش تعداد پیکسل‌ها، سایز آن‌ها را بزرگ کرد، خطاب نمود. فکر کنم این صحبت را از دهان استیو جابز هم شنیده بودیم.
سایز سنسور تصویر در دوربین iPhone 5s بزرگ‌تر شده است. بنابراین در حالی که رزولوشن در همان 8 مگاپیکسل حفظ شده، پیکسل‌ها درشت شده‌اند. پیکسل‌ها واقعا خیلی هم بزرگ‌تر نیستند. تنها 1.5 میکرون در برابر 1.4 میکرون در iPhone 5. البته فقط قطر پیکسل را اندازه گرفته‌ایم و به طور کلی هر پیکسل 15 درصد بزرگ‌تر شده است. به جز سنسور تصویر، اپل در اپتیک دوربین هم تغییراتی ایجاد کرده تا عملکرد آن را در شرایط نوری ضعیف بهبود بخشد. بدین ترتیب از لنزی با کمینه‌ی نسبت کانونی f/2.2 به جای f/2.4 که بر روی مدل قبلی استفاده شده بود بهره جسته است. اپل این دوربین را، iSight نام نهاده.

بدین ترتیب کیفیت عکس‌های دوربین دست کم در شرایط نوری ضعیف بهبود می‌یابد. این تقریبا همان کاری است که در HTC One هم انجام شده  بود. این بهبودها باعث شده‌اند که iPhone 5s ، دیگر از آن کلکی که iPhone 5 برای بهبود عکس‌ها در شرایط نوری ضعیف می‌زد استفاده نکند. در حقیقت iPhone 5 در شرایط ضعیف نوری، به صورت خودکار بر روی عکس‌هایی که گرفته می‌شد الگوریتم کوچک سازی Binning 2X2 را اجرا می‌کرد. این الگوریتمی است که برای کم کردن نویز تصویر به صورت گسترده در عکاسی نجومی استفاده می‌شود. در iPhone 5 عکس با الگوریتمی کاملا پیشرفته کوچک می‌شود و سپس برای اینکه کسی نفهمد! دوباره به صورت دیجیتالی به 8 مگاپیکسل باز گردانده می‌شود. این عمل به هر صورت عوارضی جانبی را در کیفیت تصویر ایجاد می‌کرد. دوربین 5s دیگر به انجام چنین کارهایی احتیاج ندارد و عکس‌هایش واقعی هستند. در تست‌های انجام شده نیز همواره عکس‌های شرایط نوری ضعیف 5s بهتر از 5 به نظر می‌رسند.
برخلاف دوربین بعضی گوشی‌های هوشمند سطح بالای امروزی، دوربین 5s فاقد لرزش گیر تصویر اپتیکال است. این در حالیست که تا به حال HTC، LG و نوکیا گوشی‌هایی با این قابلیت را ارائه کرده‌اند و همواره از عملکرد این سیستم آن‌ها راضی بودیم. در عوض این گوشی از لرزش گیر تصویر دیجیتالی بهره می‌برد که عملکردی قابل قبول دارد. به هر صورت اگر سیستم لرزش گیری اپتیکال تصویر را در iPhone 6 ببینیم قطعا ذوق زده خواهیم شد!
اپل همچنان یکی از بهترین مودهای عکاسی اتوماتیکی که تا به حال بر روی یک گوشی هوشمند دیده‌ایم را بر روی 5s قرار داده است. شاید خیلی‌ها به دنبال تنظیمات کاملا دستی هم باشند ولی برای بیشتر کاربران، عکاسی اتوماتیک کاربردی‌تر است. عکاسی با 5s فوق‌العاده سریع است و این گوشی آن را مدیون سیستم عامل iOS7 و پردازنده‌ی A7 می‌باشد. آن قدر سریع که عکاسی پیاپی دوربین آن به 10 فریم بر ثانیه رسیده است. برای این کار کافیست که بر روی Burst mode بروید و انگشتتان را بر روی دکمه‌ی مجازی شاتر نگه دارید. عکاسی می‌تواند تا 999 شات ادامه پیدا کند. عکس‌های گرفته شده به صورت خودکار و هوشمند ترکیب می‌شوند تا گالری عکس‌های شما به یکباره با تعداد زیادی عکس اشغال نگردد. اپلیکیشن دوربین به صورت خودکار می‌تواند آن عکس‌هایی که به نظرش مهم‌تر می‌آید را انتخاب کند. ولی در نهایت شما مختار هستید که هر چند تا از عکس‌ها را که خواستید انتخاب کنید. همه‌ی عکس‌ها نیز به طور کامل بر روی کارت حافظه ذخیره می‌شوند.

دوربین 5s مجهز به فلاش دوقلوی LED جدیدی هم هست. فلاشی که اپل آن را True Tone Flash می‌خواند. در حقیقت اپل به جای اینکه مثل مدل پیشین از تک فلاش LED استفاده کند، از دو فلاش LED با دو رنگ متفاوت بهره برده است. یکی از آن‌ها رنگ سرد متمایل به آبی و دیگری رنگ گرم متمایل به نارنجی دارد. دوربین می‌تواند قدرت هرکدام از این فلاش ها را به صورت جداگانه تنظیم کند تا مقدار صحیحی نور سرد یا گرم به صحنه بتابد. بدین ترتیب رنگ‌های عکس طبیعی‌تر خواهند شد. کاملا مشهود است که اپل قصد داشته عملکرد عکاسی دوربین این گوشی را در شرایط ضعیف نوری حتی با استفاده از فلاش بهبود بخشد.

iPhone 5s و iPhone 5c هر دو از دوربین جلوی مشابهی بهره می‌برند. دوربینی که آن را FaceTime HD نامیده‌اند و نسبت به دوربین جلویی iPhone 5 پیشرفته تر است. پیکسل‌های این دوربین هم درشت‌تر شده‌اند و سایز آن‌ها از 1.75 میکرون به 1.9 میکرون افزایش یافته است. این بدین معناست که سایز سنسور بزرگ شده است. اما رزولوشن و کمینه‌ی نسبت کانونی بر روی همان اعداد 720p و f/2.4 حفظ شده‌اند. پس عملکرد در شرایط نوری ضعیف این دوربین هم بهبود یافته است.
در نهایت، رابط کاربری دوربین هم تغییرات بنیادینی داشته و دیگر خبری از آن رابط کاربری خسته کننده قدیم در این گوشی نیست. امکانات و مود های مختلف عکاسی و فیلم برداری به این دوربین افزوده شده‌اند که تجربه عکاسی با آن‌را برای کاربر بسیار خوش آیند تر خواهد ساخت.

یکی دیگر از موارد جذابی که در این گوشی اضافه شده، امکان فیلم برداری با سرعت 120 فریم بر ثانیه و با کیفیت HD است. البته حالت استاندارد فیلم برداری این گوشی، با کیفیت Full HD و با سرعت 30 فریم بر ثانیه است، اما می‌توان از مود اسلوموشن هم استفاده نمود. جالب‌تر اینکه می‌توان تنها یک قسمت انتخابی از فیلم را اسلوموشن کرد که نتیجه، بسیار جذاب و هیجان انگیز است. در کل، شاید همگان انتظار داشتند که اپل بر روی گوشی جدید خود از یک دوربین 13 مگاپیکسلی استفاده نماید تا دوربین ارتقا یابد، اما اپل با استفاده از دوربین 8 مگاپیکسلی متحول شده خود، همانند HTC One یک قدم مثبت در راستای آگاه سازی کاربران برداشت تا ثابت نماید که مگاپیکسل بیشتر دلیل بر کیفیت بهتر نیست، و این موردیست که در این دوربین نیز، به خوبی اثبات گردید.


اپل، ناتوان از ساخت صفحه نمایش بزرگ‌تر با رزولوشنی بهتر؟

صفحه نمایش آیفون 5 اس چگونه است؟ صفحه نمایش این گوشی هم، همانند مدل پیشین یک صفحه نمایش 4 اینچی از نوع IPS است که رزولوشن 640×1136 را ارائه می‌نماید. در زمانی که تقریبا تمامی پرچم‌داران کمپانی‌های دیگر رزولوشن Full HD را ارائه می‌کنند، رزولوشن این گوشی به نظر خنده دار و خجالت آور می‌رسد. اما آیا فکر می‌کنید کمپانی اپل، از تولید گوشی با صفحه نمایش بزرگ‌تر از 4 اینچ و یا با رزولوشن Full HD عاجز است؟ خیلی ساده‌لوحانه است که فکر کنیم این موضوع برای اپل سخت بوده، اما اصل قضیه به اصول این کمپانی بر می‌گردد. طبق یک قانون نانوشته در کوپرتینو، این کمپانی از هر چیزی در دستگاه های خود، به میزان کافی و مورد نیاز استفاده می‌نماید، و نه بیشتر. برای مثال، در زمانی که تقریبا میزان رم همه دستگاه های اندرویدی به 1 گیگابایت و بیشتر ارتقا پیدا کرده بودند، اپل کماکان بر روی 4S از 512 مگابایت رم استفاده می‌کرد، چرا که با توجه به قابلیت‌های iOS، این میزان برای دستگاه کافی بود، حتی اگر منجر به تمسخر از طرف سامسونگ در مقایسه با Galaxy S3 می‌شد. نام رتینا هم توسط همین کمپانی ایجاد شد، که بر طبق آن، حداکثر رزولوشنی که چشم انسان قادر به درک آن است و کافیست، همین میزان است. بنابراین اپل کماکان اعتقاد دارد که از این رزولوشن بیشتر، بی مورد است و به میزان کافی بسنده نموده، با اینکه این بار هم مضحکه رقیبان شده!
البته، پیش بینی ما این است که اپل بالاخره به ساخت گوشی‌های بزرگ‌تر از 4 اینچ هم رو می‌آورد. گواه حرف ما، تناقضاتیست که بعد از فوت جابز یک به یک از اپل دیدیم. ابتدا اصرار جابز به عدم ساخت گوشی‌های بزرگ‌تر از 3.5 اینچ نقض گردید و آیفون 5 با صفحه ای 4 اینچی و با توجیه مناسب بودن حداکثر 4 اینچ برای کار با یک دست تولید گشت. آیپد کوچک‌تر از 9.7 اینچی مورد دیگری بود که شاید اگر حیات استیو جابز ادامه پیدا می‌کرد، هنوز شاهد ورود آن به بازار نبودیم. و نهایتا، آیفون پلاستیکی موردیست که شاید اگر جناب جابز هنوز زنده بود و آن‌را می‌دید، از شدت عصبانیت دار فانی را وداع می‌گفت. بنابراین، می‌بینیم که سیاست‌های مدیر جدید اپل، چندان هم مطابق با استیو جابز نیست، بنابراین هیچ بعید نیست که برای آیفون نسل بعدی یعنی آیفون 6، که طبق تاریخچه باید یک تحول ظاهری هم داشته باشد، شاهد یک صفحه نمایش بزرگ‌تر، مثلا 4.7 اینچی باشیم. اما عملکرد صفحه نمایش آیفون 5 اس هم مانند آیفون‌های قبلی، جزو بهترین‌های زمان خود است. با اینکه به نظر ما دیگر نباید آیفون را با گوشی‌هایی همچون HTC One و یا Galaxy S4 به دلیل اختلاف ابعاد مقایسه نمود، اما از نظر عملکرد صفحه نمایش و تاچ، این گوشی هم در زمره بهترین‌هاست. از قدیم‌الایام، هرگاه می‌خواستیم عملکرد صفحه نمایشی را در زوایای مختلف محک بزنیم، آن‌را با گوشی‌های اپل مقایسه می‌کردیم، پس چندان دور از انتظار نبود که عملکرد این صفحه نمایش هم در زوایای مختلف، بی نقص باشد. اما کیفیت تصاویر و جزئیات چگونه هستند؟ میزان روشنایی رنگ سفید در این گوشی، مقداری کمتر از 5C و 5 و البته بهتر از دیگر رقباست، در مورد رنگ سیاه هم، اوضاع تقریبا به همین صورت است. البته در این قسمت، SuperAMOLED ها در مقایسه قرار ندارند.
تاچ دستگاه هم که بی نظیر به نظر می‌رسد. البته، عملکرد تاچ دستگاه به موارد مختلفی مربوط می‌شود، از جمله میزان حساسیت سخت افزاری، بهینه بودن نرم افزاری در سیستم عامل از این مهم سهم دارند. اما در تست‌هایی که توسط شرکتی با نام Agawi صورت پذیرفته، سرعت پاسخ‌دهی و یا در واقع واکنش iPhone 5S به لمس‌ها، بیش از 2 برابر از Galaxy S4، Lumia 928، HTC One و حتی Motorola Moto X سریع‌تر است. به هر حال، با اینکه خیلی‌ها منتظر معرفی آیفون جدید با صفحه نمایش Full HD بودند، اپل این گوشی را با همان صفحه نمایش قبلی معرفی نمود تا طرفدارانش در این مورد، حرفی برای گفتن نداشته باشند. ولی فراموش نکنیم که با این حال، هرچقدر هم که بر روی این صفحه نمایش زوم نمایید، موفق به دیدن پیکسل‌ها نخواهید شد و کار با آن، همواره لذت بخش خواهد بود.


بر روی شارژ این گوشی چقدر حساب کنیم؟

مانند سال‌های قبل، این بار هم اپل از اعلام ظرفیت باتری خود داری نمود و فقط به اعلام میزان شارژ دهی آن بسنده کرد. اما ما قصد نداریم میزان اعلامی اپل را بازگو نماییم، بلکه نتیجه تست‌ها واقعی‌تر و گویاترند. در مرورگری اینترنت با Wi-Fi، باتری این گوشی عملکردی شبیه به برادران اپلی خود داشت که حدود 9 ساعت بود، البته در همین تست، LG G2 حدود 2 ساعت و HTC One حدود 1 ساعت بیشتر دوام آورند. اما در مرور صفحات وب با سیم کارت، اوضاع iPhone 5S بهتر شد و بیشترین شارژ دهی را از خود به نمایش گذارد که حدود 8.5 ساعت بود. برای مکالمه هم، می‌توان تا حدود 9 ساعت بر روی این گوشی حساب نمود که در مقابل 23 ساعت LG G2 یا 14 ساعت HTC One و 12 ساعت Moto X، به میزان قابل توجهی کمتر است. اگر پیش‌تر هم از یکی از گوشی‌های اپل استفاده نموده‌اید، می‌توانیم به طور کلی بگوییم که عملکرد باتری این دستگاه هم شباهت بسیاری به دیگر گوشی‌های اپل دارد و چندان پیشرفتی نداشته.


iOS 7، تخت؟ عمیق؟

با معرفی نسل جدید آیفون‌ها، نسخه نهایی سیستم عامل موبایل اپل یعنی iOS 7 هم معرفی شد. ویدئوی معرفی iOS 7 را میتوانید اینجا ببینید. بعد از افتضاحی که اسکات فورستال در مورد برنامه Maps بر روی iOS 6 به بار آورد که منجر به از دست دادن شغلش در اپل هم شد، تیم کوک مسئولیت طراحی نسخه بعدی iOS را به پسر خلاق و دوست داشتنی اپل یعنی جانی آیو سپرد. آیو هم از همان ابتدا هدف خود را اعلام نمود، ساده تر کردن iOS و عمق دادن به آن. با اینکه این سیستم عامل به طور کلی متحول شده، اما هنوز هم طراحی آن به گونه ایست که در اولین نگاه به آن، به یاد نسخه های قبلی بیافتید. البته، نقش رنگ‌ها در این نسخه بسیار زیاد شده، چرا که با دیدن این نسخه، رنگ آمیزی آیکون‌ها کاملا برایتان خود نمایی می‌نماید و حتی شاید برای برخی، مقداری بچه‌گانه به نظر برسد. موارد بسیاری در iOS 7 تغییر یافته که سعی می‌کنیم به صورت خلاصه به همه آن‌ها اشاره ای داشته باشیم.
اولین تغییری که مشاهده می‌نمایید، نحوه باز شدن قفل صفحه نمایش است که دیگر خبری از آن نوار معروف نیست و کل صفحه را باید به سمت دیگر بکشید. البته با وجود تاچ آی‌دی که در ادامه توضیح می‌دهیم، این صفحه چندان نیازی به کشیده شدن به سمت راست  نخواهد داشت.





Control Center

اما اپل هم مجبور شد بالاخره از یک امکان بسیار کاربردی اندروید تقلید نماید و Notification Bar موجود بر روی گوشی‌های اندرویدی را، با نام Control Center شبیه سازی نماید. البته خلاقیت بسیاری به خرج داده‌اند و برای اینکه کسی متوجه تقلید آشکارای آن‌ها نشود، این نوار را در قسمت پایینی صفحه نمایش تعبیه کرده‌اند که با کشیدن انگشت به بالا، نمایان می‌گردد! از مواردی که در این نوار می‌توان آن‌ها را کنترل نمود، می‌توان به پخش موسیقی و صدای دستگاه، حالت Airplane، خاموش یا روشن نمودن Wi-Fi، BlueTooth، Don’t Disturb و قفل چرخش صفحه نمایش اشاره نمود. همچنین کلید های میانبر AirDrop، ساعت، دوربین و البته میزان روشنایی صفحه نمایش نیز وجود دارند.

مورد دیگری که در گوشی‌های ساخت اپل آزار دهنده بود، عدم امکان ارسال و دریافت فایل‌ها از طریق BlueTooth بود. حال اپل، این مورد را مقداری تعدیل نموده. چرا میگوییم تعدیل؟ به این علت که هنوز هم این مورد در مورد انتقال داده بین دستگاه های اپل با دیگر دستگاه‌ها وجود دارد و فقط در مورد محصولات خود این کمپانی با وجود AirDrop برطرف گشته. AirDrop یک شبکه محلی ایجاد می‌نماید و به کاربران اپل که نزدیک به این محل هستند این اجازه را می‌دهد که فایل‌های خود را با یکدیگر به صورت بی سیم به اشتراک بگذارند.

iTunes رادیو هم به iOS 7 اضافه شده که برای طرفداران برنامه iTunes، می‌تواند یک خبر خوش باشد. اما با استفاده از Facetime در iOS7، زین پس می‌توان مکالمات صوتی هم داشت که احتیاج به پهنای باند کمتری دارد و با اینترنت‌های کم سرعت هم قابل استفاده است. Safari هم بهبودهایی داشته و امکان Full Screen کردن آن برای مرور صفحات اینترنت وجود دارد.



Spotlight Search

حتما نوار جستجوی معروف اپل را به یاد دارید؟ صفحه ای که در منتها علیه سمت چپ صفحات منو قرار داشت و می‌شد در آن، در بین همه محتوای موجود به جستجو پرداخت. خوب از این صفحه دیگر خبری نیست! البته نگران نشوید، این بدان معناست که برای دسترسی به صفحه Spotlight، کافیست در هر صفحه ای که هستید، انگشتتان را از بالا به پایین بکشید تا این نوار بسیار کاربردی پیش رویتان حاضر شود و بگوید " در خدمتم ارباب " .
کاغذ دیواری‌های پویا، قابلیت دیگری هستند که در iOS 7 اضافه شده‌اند. البته نمی‌توان این عکس‌های پس زمینه متحرک را قابلیت نامید، اما به هر حال برای اولین بار بر روی iOS 7 این عکس‌ها قرار گرفته‌اند که عملکردشان شبیه به Live Wallpaper های اندروید است، اما همانند آن‌ها نیست. بلکه با سنسور های حرکتی و با حرکاتی که به دستگاه می‌دهید حرکت می‌کنند، نه با مرور صفحات مختلف منو. به نظر می‌رسد، با وجود چیپ M7، این Dynamic Wallpaper ها، بار اضافی را بر روی دوش باتری نیندازند و در عمر باتری تاثیر بسزایی نداشته باشند.
Siri هم بسیار هوشمند تر از قبل شده و نتایج بهتری را ارائه می‌کند، با اینکه هنوز هم کارایی این دستیار حداقل در ایران چندان چشمگیر نیست. مورد مهمی که به سیری اضافه شده، قابلیت تربیت آن برای شناخت کلمات و یا نام‌های خاص هستند که برای کاربران آیفون، بسیار خوش آیند است. پیش‌تر تقریبا نمی‌شد با گفتن یک نام ایرانی از دفتر تلفن، شماره شخص مورد نظر را از طریق سیری گرفت، اما با قابلیت یاد گیری سیری، می‌توان به آن نام‌ها را آموخت.


گالری عکس ها

اما گالری عکس‌ها هم دست‌خوش تغییراتی گشته و نحوه مرتب کردن عکس‌ها می‌تواند به خواسته کاربر تغییر کند. طوری که می‌توان انتخاب کرد که عکس‌های ثبت شده در تاریخ X و یا در مکان Y را نمایش دهد.
راستی، پیش از این برای داشتن برنامه‌هایی همچون iMovie ، iPhotoو  iWork که منحصر به iOS بودند باید مبلغی را پرداخت می‌کردید، اما در تصمیم جدید کوپرتینو، این برنامه‌ها نیز رایگان شدند.
نوار Notification بالایی هم مانند گذشته وجود دارد و هشدارها از طریق این نوار به اطلاع کاربر خواهند رسید. اما قابلیت مالتی تسکینگ هم در iOS 7 وجود دارد و با دو مرتبه فشار دادن کلید Home، لیست برنامه های باز را مشاهده می‌نمایید و با کشیدن هر کدام به بالا، می‌توانید آن‌ها را به طور کامل ببندید. در کل، هنوز می‌توان این سیستم عامل را برترین سیستم عامل موجود بر روی گوشی‌های هوشمند دانست، البته سایه سنگین اندروید با پیشرفت‌های چشمگیرش کاملا بالای سر iOS احساس می‌گردد و شاید سال آینده در نقد آیفون 6، دیگر نتوانیم سیستم عامل اپل را برترین بدانیم.






و بالاخره نو آوری اپل !

کل مدت کنفرانس اپل، تا قبل از معرفی تاچ آی‌دی، برای طرفداران این کمپانی دلهره و اضطراب بود، که آیا اپل باز هم می‌خواهد مانند آیفون 5، یک گوشی بدون نو آوری معرفی نماید؟ آیا این گفته که با فوت استیو جابز، نو آوری هم از اپل رفت صحت دارد؟
اما در آخرین بخش سمینار، بالاخره لحظه موعود فرا رسید و با یک پیش زمینه در مورد معایب استفاده از رمز عبور و عدم تمایل بسیاری از کاربران از آن، نو آوری جدید اپل معرفی گشت : حسگر اثر انگشت !
یک حسگر با ضخامت تنها 170 میکرون و رزولوشن 500 پیکسل در اینچ که بر روی کلید Home تعبیه شده و با اسکن 360 درجه ای انگشت، قادر است حضور انگشت بر روی کلید Home را حس نماید و حتی احتیاجی به فشردن کلید نیست. با وجود این سنسور، حتی خرید از آیتیونز از این به بعد با اثر انگشت انجام می‌پذیرد که روش جدیدی در خرید های اینترنتیست. باید از این امکان خوشحال باشیم، چرا که احتمالا به زودی روزی خواهد رسید که شما هم قادر باشید تنها از طریق اثر انگشتتان، از سایت دیجی کالا هم خرید نمایید. بنابراین باید گفت خداحافظ رمز عبور!

با وجود این حسگر، در هنگام کار با این گوشی، احساس حضور در فیلم‌های امنیتی به شما دست می‌دهد! گوشی را بر می‌دارید، انگشتتان را بر روی کلید هوم می‌گذارید و ... تمام، شما مجاز به استفاده از گوشی هستید. و البته، فقط شما مجاز به استفاده از گوشی هستید و این یعنی امنیت بیشتر برای کاربر. حتی در صورت گم شدن یا دزدیده شدن گوشی هم، فقط ناراحت گوشی از دست رفته‌تان خواهید بود، و نگرانی اطلاعات یا عکس‌های شخصیتان را نخواهید داشت.
عملکرد این سنسور شگفت زده‌تان خواهد کرد. ابتدای به امر باید چند ثانیه ای را به شناساندن یک یا چند انگشت خود به سنسور تخصیص دهید. چرا که حسگر به اسکن 360 درجه ای انگشت شما خواهد پرداخت. بعد از آن، فقط کافیست هر بار انگشت را از هر جهتی بر روی کلید هوم بگذارید تا با اسکن شدن اثر انگشت، قفل صفحه نمایش باز گردد. خوشبختانه، سرعت عمل TouchID هم به اندازه ای خوب است که حوصله کاربر را سر نبرد و او را از خداحافظی با رمز عبور، پشیمان نکند.


راستی، شما هم جزو افرادی هستید که بابت حریم خصوصی خود نگرانید و فکر می‌کنید که با وجود این حسگر، اثر انگشت شما در اختیار دستگاه های امنیتی آمریکا قرار خواهد گرفت؟ خوب نمی‌دانیم که آیا این اتفاق می‌افتد یا خیر، اما اپل تضمین داده که این اطلاعات کاملا در داخل گوشی محفوظ خواهد ماند، هرگز به سرورهای این کمپانی منتقا نمی شوند و جایشان کاملا امن است. این نو آوری اپل، می‌تواند آینده خرید های اینترنتی را متحول نماید.
البته، تقریبا از بعد از معرفی این گوشی، گروه های بسیاری در جهان در پی هک کردن این حسگر هستند که تا به امروز این اتفاق نیفتاده، اما به هر حال بعید هم نیست که روزی گروهی موفق به این مهم گردد، چرا که این محصول ساخته بشر بوده و عاری از خطا نیست، اما تجربه ثابت کرده که اپل، کمپانی‌ای نیست که یک گوشی را با چنین ایراد بزرگی به بازار روانه سازد. در ضمن، در صورت پیدا شدن خطا بر روی آن هم، امکان رفع نرم افزاری ان وجود خواهد داشت. بنابراین، از این نو آوری جدید لذت ببرید و زیاد فکرتان را درگیر این موضوعات نسازید که آیا امنیت دستگاه کافیست یا خیر؟ به هر حال، امنیت این سنسور از رمز 4 رقمی قبلی، بیشتر است.


جمع بندی

آینده نگرانه ترین آیفونی که تا به حال تولید شده. این درست‌ترین تعبیریست که خود اپل در مورد گوشی جدید خود گفته. واقعا به نظر می‌رسد با وجود پردازنده 64 بیتی، چیپ M7 و حسگر اثر انگشت، در آینده شاهد حضور صدها و شاید هزاران برنامه جهت استفاده از پتانسیل این موارد خواهیم بود که مسلما، همه آن‌ها در جهت بهتر شدن تجربه کاری کاربران آیفون خواهند بود. ممکن است وجود هر یک از این‌ها را امروز نتوان چندان حس نمود، اما احتمالا تا چند ماه دیگر با خود بگوییم، چطور تا الان بدون حسگر اثر انگشت با گوشیمان کار می‌کردیم؟ آیفون 5S را یکی از برترین گوشی‌های تولید شده تا به امروز می‌نامیم، چرا که در همه جوانب این گوشی عملکردی عالی را از خود به نمایش می‌گذارد. در واقع، آیفون جدید را می‌توان در سه جمله این‌گونه تعریف نمود : پردازشگر A7 و M7،  دوربین فوق‌العاده و تاچ آی دی. یک‌بار دیگر شاهد معرفی یک تلفن هوشمند خارق‌العاده از اپل بودیم که باز هم به ما ثابت نمود که چرا اپل همواره پیشروست!




Apple iPad Air 2 4G

اپل در 25 مهرماه 1393 از جدیدترین تبلت خود با نام "آیپد ایر 2" رونمایی کرد. پیش از پرداختن به جدیدترین محصول اپل در دنیای تبلت‌ها، بهتر است گام‌های این شرکت در مسیر رسیدن به آیپد ایر 2 را به سرعت مرور کنیم. 
اپل از سال 1388 نبض بازار تبلت‌ها را در دست دارد. تقریبا 5 سال پیش بود که این شرکت با نسل اول آیپد چشم‌ها را به خود خیره کرد. در ابتدای امر بسیاری از منتقدان، آیپد را نسخه بزرگ‌تر آیفون می‌دانستند. اما به تدریج نگاه‌ها عوض شد. عموم مردم از این پدیده جدید استقبال کردند و شرکت‌های دیگر هم از این ایده موفق الگو برداشته و تبلت‌های ریز و درشت خود را یکی پس از دیگری روانه بازار کردند. در این مدت اپل دست روی دست نگذاشت و سال به سال آیپد را کامل‌تر کرد. پس از 4 تجربه موفق، سال گذشته اپل از نسل پنجم آیپد پرده برداشت و آن را "آیپد ایر" نامید. آیپد ایر به تنهایی تا پیش از رونمایی از "آیپد ایر 2"، یکه تاز بازار تبلت‌ها بود؛ به طوری که شرکت‌های بزرگ دنیای تکنولوژی سعی داشتند تبلت‌های خود را به استانداردهای آیپد ایر نزدیک کنند.
حال برمی‌گردیم به بحث اول خود یعنی آیپد ایر 2. انتظار ما از نسل دوم آیپد ایر چیست؟ آیا اپل یک محصول "پرفکت" را "پرفکت‌تر" کرده؟!  آیا آیپد ایر 2 همچنان نقش سنگ محک دنیای تبلت‌ها را بازی خواهد کرد؟ ایر 2 نسبت به نسل قبلی‌اش باریک‌تر شده، پردازشگر سریع‌تری دارد، دوربین‌های بهتری دارد و به سنسور اثر انگشت مجهز شده. در ادامه با ما باشید تا در کنار هم این تبلت تمام‌عیار را زیر ذره‌بین ببریم.


طراحی و ساخت

نخستین مشخصه‌ای که با دیدن ایر 2 نظر شما را جلب می‌کند، طراحی زیبا و ظرافت بی‌بدیل آن است. بنابراین، اول از همه به سراغ ضخامت و وزن تبلت می‌رویم. آیپد ایر 2 ضخامتی برابر با 6.1 میلیمتر دارد. این بدان معناست که این تبلت از نسل اول آیپد ایر و همچنین از تمامی دستگاه‌های iOSی دیگر، حتی آیفون 6 پلاس، باریک‌تر است.


باریکی آیپد ایر 2 حقیقتا چشم‌نواز است. برای مقایسه بهتر اشاره می‌کنیم که نسل اول آیپد ایر، سونی اکسپریا Z2 و سامسونگ گلکسی تب S مدل 10.5 اینچی به ترتیب 7.5، 6.4 و 6.6 میلیمتر ضخامت دارند. وزن آیپد ایر 2 نیز کاهش پیدا کرده. این تبلت در مدل وای-فای 437 گرم و در مدل سیمکارت‌خور 444 گرم وزن دارد. نسل قبلی آیپد ایر در دو مدل وای-فای و 4G به ترتیب 469 و 478 گرم وزن داشت.


بدنه آیپد ایر 2 همچون سایر محصولات رده‌بالای اپل، خوش‌ساخت و متشکل از فلز و شیشه است. البته این قضیه به معنی استحکام فولادین تبلت نیست! این تبلت هم مانند هر دستگاه ظریف دیگری نسبت به ضربات و فشار شدید آسیب‌پذیر است.


ایر 2 در 3 رنگ طلایی، نقره‌ای و خاکستری فضایی روانه بازار شده است. در واقع اپل گزینه طلایی را به انتخاب‌های خریداران اضافه کرده. در نسل قبلی آیپد ایر خبری از رنگ طلایی نبود. طراحی بسیار ظریف و شیک، کیفیت ساخت خوب و رنگ‌های سنگین و زیبا و دکمه Home دایره‌ای و مینیمال، آیپد ایر 2 را از لحاظ طراحی و ساخت به تبلتی بی‌نظیر تبدیل کرده است.



با نگاهی به نمای روبرویی تبلت، سنسور اثر انگشت موسوم به تاچ آی‌دی (Touch ID) را بر روی دکمه هوم (Home) آیپد ایر می‌بینید. پس از آیفون 5s، آیفون 6 و آیفون 6 پلاس، این بار نوبت آیپد ایر 2 رسیده تا از دکمه هوم باز‌طراحی‌شده اپل میزبانی کند. این دکمه، بسیار ظریف و ساده طراحی شده؛ با این حال همین یک اِلِمان کوچک، هیبت کل دستگاه را به کلی تغییر کرده و چهره‌ای جدید به آیپد ایر 2 داده است.









 با در دست گرفتن تبلت در حالت عمودی، دکمه‌های فلزی تنظیم صدا را بر روی لبه سمت راست می‌بینید. در کمال تعجب، دکمه سوئیچ قطع و وصل صدا در سمت راست تبلت مشاهده نمی‌شود. گویا اپل به کلی قید این دکمه دوست داشتنی را زده. باز هم مثل همیشه خبری از شیار کارت حافظه نیست. از قرار معلوم دیگر باید از غُر زدن در مورد عدم امکان افزایش حافظه از طریق microSD دست برداریم. اپل سیاست‌های خود را دارد و با همین سیاست‌ها موفقیت‌های خود را سال به سال تکرار می‌کند.


بلندگوهای استریوی تبلت بر روی لبه پایینی تعبیه شده‌اند. محل قرارگیری بلندگوها از دید ما ایده‌آل نیست. برای مثال در هنگام تماشای فیلم و با گرفتن تبلت در حالت افقی، احتمال پوشانده شدن این بلندگوها توسط دست زیاد است. در ضمن درگاه ارتباطی این تبلت مانند گذشته، لایتنینگ (Lightning) است و کماکان متاسفانه از USB on The Go پشتیبانی نمی‌شود. دکمه‌های پاور و جک 3.5 میلیمتری هدفون بر روی لبه بالایی جا خوش کرده‌اند.

سخت‌افزار و نرم‌افزار

پیش از آغاز بحث در مورد مشخصات سخت‌افزاری آیپد ایر 2، باید بگوییم که ما با یکی از قَدَرترین دستگاه‌های iOSی مواجه هستیم. اپل برای ایر 2 سنگ‌تمام گذاشته و این تبلت را به چیپ‌ست قدرتمند A8X و پردازشگر کمکی M8 مجهز کرده. این چیپ جدید میزبانی یک پردازشگر سه هسته‌ای با فرکانس کاری 1.5 گیگاهرتز را بر عهده دارد. چیپ A8X قدرت پردازش گرافیکی بالاتری نسبت به چیپ A8 به کار رفته در آیفون 6 و آیفون 6 پلاس را دارد. از این رو می‌توان گفت که آیپد ایر 2 تا این لحظه صاحب بهترین چیپ‌ست شرکت اپل شده است. اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود؛ آیپد جدید به 2 گیگابایت رم مجهز شده. این قضیه جهشی بزرگ برای تبلت‌های اپل به شمار می‌رود.


در هر دو بنچمارک GeekBench 3 و Basemark OS II، آیپد ایر 2 توانسته بالاترین جایگاه را از آن خود کند و به راحتی هر دو مدل 8.4 و 10.5 اینچی گلکسی تب S و همچنین تبلت تحسین شده نکسوس 9 را پشت سر بگذارد. نتایج بنچمارک‌های GFX نیز حاکی از آن است که از لحاظ قدرت پردازش گرافیکی، ایر 2 توانسته از تمام رقبای قدر، چه اسمارتفون و چه تبلت، پیشی بگیرد. اگر بگوییم آیپد ایر 2 بهترین پلتفرمی است که تا این لحظه اهالی کوپرتینو برای سیستم‌عامل iOS تدارک دیده‌اند، بیراه نگفته‌ایم.
صحبت از iOS به میان آمد. ایر 2 همراه با نسخه 8.1 سیستم‌عامل iOS رونمایی شد. این نسخه از iOS، حداقل از لحاظ ظاهری، تغییرات کمی نسبت به نسخه قبلی به خود دیده. در این نسخه، نوتیفیکیشن‌ها و ویجت‌ها تعاملی‌تر شده‌اند. در ضمن اپل در کنار کیبورد استاندارد خود، امکان نصب کیبوردهای دیگر را هم ایجاد نموده است. اپل با قابلیت جالبی موسوم به Handoff and Continuity در نظر دارد حلقه بین محصولاتش را تکمیل کند. این قابلیت ارتباط بین iOS و OS X را تضمین می‌کند. تصور کنید که آیفون شما زنگ می‌زند، اگر شما در یک شبکه وای-فای واحد باشید، در این صورت آیپد شما هم زنگ خواهد خورد. حتی پیامک‌ها هم بر روی آیپد قابل دریافت هستند. از سوی دیگر هر کاری را که در آیپد در حال انجامش هستید، می‌توانید بدون کوچک‌ترین دردسری در کامپیوتر‌های مک مجهز به نسخه Yosemite سیستم عامل OS X ادامه دهید. حتی با آیپد یا کامپیوتر مک خود می‌توانید به تماس‌های وارد شده به آیفون پاسخ دهید. این ویژگی به نوعی شبیه به قابلیت SideSync در سامسونگ گلکسی تب S است. این قابلیت به کاربران گلکسی S5 اجازه می‌دهد تا اسمارتفون خود را از طریق تبلت گلکسی تب S کنترل کنند.
با این حال هنوز هم در iOS 8 (و حتی iOS 8.1) از قابلیت‌های مالتی‌تسکینگ و چندپنجره‌ای موجود در برخی تبلت‌های اندرویدی خبری نیست.
 

سنسور اثر انگشت

اپل بالاخره پای سنسور اثر انگشت تاچ آی‌دی (Touch ID) را به آیپدهای خود باز کرد. این سنسور برای اولین بار در آیفون 5s مشاهده شد. امسال آیفون 6، آیفون 6 پلاس، آیپد مینی 3 و آیپد ایر 2 هم صاحب تاچ آی‌دی شدند. این سنسور که در دکمه هوم (Home) دستگاه تعبیه شده، تنها با یک لمس کوتاه، اثر انگشت شما را تشخیص می‌دهد. تاچ آی‌دی در باز کردن قفل تبلت، خرید از آی‌تیونز و سایر اپلیکیشن‌های مرتبط، به کارتان خواهد آمد.


تاکنون محصولات شرکت‌های مختلفی نظیر سامسونگ، اچ‌تی‌سی و هوآوی به سنسور اثر انگشت مجهز شده‌اند. اما باید اذعان کرد که عملکرد تاچ آی‌دی اپل از سایرین کم‌نقص‌تر است. البته از دید ما وجود این سنسور در آیفون‌ها، منطق و کاربرد بیشتری دارد. ما آیفون را در یک جهت در دست می‌گیریم و معمولا سنسور اثر انگشت آن در قسمت پایین است؛ اما در آیپد احتمال این که با توجه به نحوه در دست گرفتن تبلت، سنسور در چپ، راست یا بالا باشد، زیاد است. بنابراین استفاده از تاچ آ‌ی‌دی در آیپد به سادگی کار با آن در آیفون نیست (مگر اینکه تک تک انگشتان خود را برای دستگاه تعریف کنید!). البته نکته امیدوارکننده اینجاست که شما می‌توانید انگشت خود را از هر جهتی بر روی کلید هوم بگذارید و از این حیث محدودیتی ندارید.


در ضمن قابلیت Apple Pay هم به آیپد ایر 2 و آیپد مینی 3 راه پیدا کرده. گرچه یادآوری می‌کنیم که این دو تبلت، بر خلاف آیفون‌های جدید، از چیپ NFC بی‌بهره‌اند. بنابراین استفاده از قابلیت Tap and Pay در یک فروشگاه فیزیکی منتفی است. در واقع شما باید اطلاعات کارت اعتباری خود را وارد آیپد کرده و در خرید‌های آنلاین از قابلیت Apple Pay استفاده کنید.
  

نمایشگر

آیپد ایر 2 همچون نسل قبلی آیپد ایر، صفحه‌نمایشی 9.7 اینچی با رزولوشن 1536 × 2048 پیکسل دارد. بنابراین از حیث اندازه و رزولوشن هیچ چیز تغییر نکرده. اما با این حال، کیفیت کلی نمایشگر بهبود یافته. در این تبلت شیشه صفحه‌نمایش، سنسور لمس صفحه و  LCD به یکدیگر پیوسته‌اند، به طوری که فاصله‌ای بین LCD و شیشه محافظ وجود ندارد؛


درست مثل این است که شما مستقیما در حال لمس خود پیکسل‌ها هستید! البته این تکنولوژی، پیش‌تر، و از زمان آیفون 4، در آیفون‌های اپل پیاده شده بود؛ اما این اولین بار است که در آیپدهای اپل شاهد این ترفند تکنولوژیک هستیم. این کار باعث شده نمایشگر آیپد ایر 2 با همان رزولوشن نسل قبلی، تصاویر را تا حدودی با کیفیت‌تر و زنده‌تر نمایش دهد. اپل همچنین ادعا کرده که تکنولوژی به کار رفته در این تبلت می‌تواند تا 56 درصد از میزان انعکاس نور محیط در صفحه‌نمایش بکاهد. چنین بهبودی، مشاهده صفحه‌نمایش در روز و زیر نور آفتاب را آسان‌تر می‌کند.


دوربین

چه بخواهیم چه نخواهیم، عکاسی و فیلمبرداری با تبلت دیگر خجالت ندارد! سال به سال به تعداد افرادی که تبلت-به-دست در کوچه، خیابان یا مناظر طبیعی در حال عکاسی یا فیلمبرداری هستند اضافه می‌شود. اپل هم مثل سامسونگ از این قضیه مطلع است و از این رو در بهبود عملکرد دوربین‌های تبلت جدید خود کم نگذاشته.
سنسور iSight آیپد ایر 2، نسبت به آیپد ایر سال گذشته، بهبودهایی یافته است. سنسور 5 مگاپیکسلی آیپد ایر جای خود را به سنسور 8 مگاپیکسلی آیپد ایر 2 داده. قابلیت‌هایی نظیر اسلوموشن یا فیلمبرداری آهسته (slow-mo)، تایم لپس (Time Lapse)، تشخیص چهره (Face Detection) و ثبت تصاویر متوالی (Burst Mode) نیز به بهترین شکل در این تبلت کار می‌کنند. شما می‌توانید در حالت اسلوموشن با سرعت ۱۲۰ فریم در ثانیه فیلمبرداری کنید. همچنین آیپد ایر 2 می‌تواند ویدیوهایی با کیفیت 1080p را با سرعت 30 فریم در ثانیه ضبط کند.
پردازشگر قدرتمند A8X نیز به پردازش بهتر و سریع‌تر تصاویر گرفته شده کمک زیادی می‌کند. دوربین این تبلت به فوکوس خودکار مجهز شده، اما با این وجود، ما عملکرد فوکوس خودکار آیفون‌های جدید اپل را ترجیح می‌دهیم. مثل آیپد‌های قبلی، در آیپد ایر 2 هم خبری از فلش LED در کنار دوربین نیست. کیفیت تصاویر گرفته شده و ویدیوهای ثبت شده با دوربین ایر 2 برای یک تبلت، فوق‌العاده عالیست و نمی‌توان ایراد خاصی به عملکرد آن وارد کرد.
مگاپیکسل دوربین جلویی (یا همان دوربین FaceTime) همچنان در عدد 1.2 باقی مانده؛ اما سنسور این دوربین از نظر عملکرد در محیط‌های کم‌نور، عملکرد بهتری را نسبت به آیپد نسل قبل از خود نشان می‌دهد.



باتری

در مورد شارژدهی آیپد ایر 2، اول از همه به سراغ ادعای خود اپل می‌رویم. این شرکت گفته است که باتری ایر 2 می‌تواند 10 ساعت شارژدهی کند. این رقم با رقم سال قبل آیپد ایر کاملا برابری می‌کند. اپل، امسال آیپد ایر 2 را باریک‌تر و به طبع، با باتری کوچک‌تری روانه بازار کرده. ظرفیت باتری آیپد ایر 2، حدود 27 وات-ساعت است؛ این در حالی است که ظرفیت باتری نسل قبلی آیپد تقریبا 32 وات-ساعت بود. اما در عمل این قضیه به کاهش شارژدهی باتری نسل دوم آیپد ایر منجر نشده. باتری‌های هر دو تبلت ایر و ایر 2 به طور متوسط می‌توانند حدود 11 ساعت ویدیو را به طور مستمر بخش کنند. در کاربری عادی شاید بتوانید بر روی 2 یا 3 روز شارژدهی باتری تبلت هم حساب باز کنید.


جمع‌بندی

باید پذیرفت که آیپد به خودی خود محصولی کامل و تمام‌عیار است. این در حالیست که آیفون هنوز مراحل تکاملی خود را سپری می‌کند. آیپد ایر 2 نسبت به نسل اول آیپد ایر، ظرافت بیشتر، قدرت پردازشی بالاتر، نمایشگر و دوربین‌های بهتری دارد. تعبیه سنسور اثر انگشت تاچ آی‌دی در این تبلت هم به نوبه خود بسیار خوشحال‌کننده است. یک سوال اساسی مطرح است. آیا با وجود این بهبودهای نسبی، آیپد ایر 2 ارزش خریدن دارد؟ جواب هم مثبت است و هم منفی. آیپدها، به خصوص آیپدهای دو سال اخیر، ذاتا دستگاه های با ارزش و دوست‌داشتنی‌ای هستند. آیپد ایر 2 هم که جایگاهش مشخص است و با قاطعیت بهترین آیپد ساخته شده تا این لحظه لقب گرفته. بنابراین اگر برای اولین بار می‌خواهید نسبت به خرید آیپد اقدام کنید و از طرفی تفاوت قیمتی این نسل از آیپد با نسل قبل برایتان ناچیز است، شاید بهتر باشد مستقیم به سراغ همین تبلت بروید. این دستگاه، مثل یک لپتاپ، تا چند سال نیازهای شما را برآورده خواهد کرد. اما اگر هدف شما از خرید آیپد، تماشای ویدیو، مطالعه و استفاده از اپلیکیشن‌های متداول و اجرای بازی‌های معمول باشد، ایر 2 بسیار فراتر از نیازهای شما خواهد بود. شاید نسل‌های قبلی آیپد هم بتوانند نیاز شما را به بهترین شکل برطرف کنند.

در پایان این بررسی بهتر است به رقبای مطرح آیپد ایر 2 هم نیم نگاهی داشته باشیم. با کلیک بر روی تصویر زیر می‌توانید به بررسی دقیق‌تر محصولات بپردازید.


Apple iPad mini 2 with retina Display


اواخر مهر ماه 91، اپل در مراسمی رسمی، همزمان با معرفی نسل چهارم تبلت iPad، اولین تبلت کوچک خود را با نام iPad mini معرفی نمود. تبلتی 7.9 اینچی با اکثر امکانات بردار بزرگ‌تر خود که برای رقابت با نکسوس 7 و سامسونگ گلکسی نوت 8.0 وارد بازار شده بود. این تبلت، یک محصول دیجیتالی فوق‌العاده بود و به دلیل ابعاد، وزن و قیمت مناسب، توانست به سرعت به محبوبیت بالایی دست پیدا کند. حال، دقیقا یک سال بعد و 30 ام مهرماه 92، اپل نسل دوم این تبلت دوست داشتنی را با رفع تمامی ایرادات وارد شده به مدل سال گذشته و ایجاد بهبودهای بنیادین، معرفی و وارد بازار نمود. با ورود این تبلت به ایران، فرصتی یافتیم تا مهمان آن در دیجی کالا باشیم، پس با ما در نقد و بررسی آن همراه شوید.


صفحه نمایش و بلندگوها

بزرگ‌ترین و شاید بتوان گفت تنها ایرادی که می‌شد به iPad mini سال گذشته گرفت، دقت نسبتا پایین صفحه نمایش 7.9 اینچی آن نسبتا به رقبای اندرویدی، به خصوص نکسوس 7 بود. این بار اپل برای خاموش کردن تمامی انتقادات، نسل جدید iPad mini را، همانند iPad Air، به صفحه‌ای با دقت رتینا یعنی 2048×1536 مجهز کرده تا با اینکه صفحه نمایش آن تقریبا یک اینچ بزرگ‌تر از نکسوس 7 2013 است، تراکم پیکسلی ای مشابه آن را ارائه نماید. در حقیقت می‌توان صفحه نمایش iPad mini 2 را جزو دقیق‌ترین و شارپ ترین صفحات نمایش موجود بر روی تبلت‌ها دانست. جزئیات بی‌نهایت دقیق و متون به بهترین نحو نمایش داده می‌شوند و حتی به کمک ذره‌بین هم نمی‌توانید پیکسل‌ها را مشاهده کنید! در مقایسه با صفحه‌ی iPad 4 یا iPad Air، غلطت رنگ‌ها کمتر، کنتراست پایین‌تر و زوایای دید محدودتر هستند ولی با این وجود، تماشای ویدیو، اجرای بازی‌های سه بعدی و خواندن متون بر روی صفحه‌ی نمایش آی پد مینی جدید، بی‌نهایت لذت‌بخش است.


شاید تنها نکته‌ی منفی صفحه‌ی نمایش این تبلت را بتوان نسبت تصویر 4:3 آن دانست. از آن جایی که اکثر تصاویر و ویدیوها با نسبت تصویر 16:9 ضبط می‌شوند، هنگام تماشای تصاویر و به خصوص ویدیوها بر روی این صفحه، تصویر تمام صفحه نخواهد بود.
اپل با قرار دادن صفحه نمایش رتینا بر روی iPad mini، بزرگ‌ترین و به عبارتی تنها ایراد iPad mini را برطرف کرد و مخالفان اپل باید به دنبال موارد دیگری برای ایراد گرفتن از iPad mini جدید باشند، زیرا صفحه‌ی نمایش این محصول، یکی از بهترین و دقیق‌ترین صفحات نمایش بر روی تبلت‌هاست.

آی پد مینی جدید نیز همانند آی پد Air به دو بلندگو مجهز شده که در دو طرف پورت آذرخش تعبیه شده‌اند. بلندی صدای این بلندگوها خوب و کیفیت صدای آن‌ها بسیار شفاف است. تنها نقطه ضعف این بلندگوها محل قرار گیری آن‌هاست و اگر تبلت را در حالت افقی نگه دارید، دست شما بر روی بلندگوها قرار گرفته و صدای آن‌ها را کمی خفه می‌کند.



طراحی و ساخت

iPad mini 2 از لحاظ ظاهری تغییر خاصی نسبت به مدل سال گذشته نکرده است. این تبلت 7.9 اینچی، تقریبا هم وزن و هم ابعاد مدل سال گذشته است و تنها 0.3 میلی‌متر ضخیم‌تر و 20 گرم سنگین‌تر شده که می‌توان دلیل آن را باتری بزرگ‌تر نسبت به مدل سال گذشته دانست. همانند iPad Air، این تبلت نیز در دو رنگ نقره‌ای و خاکستری تولید و عرضه گشته است.


بدنه‌ی این تبلت کاملا از آلومینیوم یکپارچه ساخته شده و کیفیت ساخت آن عالیست. هنگامی که iPad mini جدید را در دست می‌گیرید، حس فوق‌العاده‌ای به شما منتقل می‌شود. قسمت جلویی کاملا توسط یک لایه‌ی شیشه‌ای محافظت می‌شود که متاسفانه استعداد بالایی در جذب اثر انگشت دارد. اما قسمت پشتی که از آلومینیوم برس خرده ساخته شده، مقاومت بسیار خوبی در برابر جذب اثر انگشت دارد. در مدل های سیم‌کارت خور، یک قسمت تماما پلاستیکی در بالای قاب پشتی قرار دارد که آنتن دستگاه در آن قرار دارد که به نظر ما کمی از زیبایی و یکدستی بدنه کاسته و قاب یکپارچه‌ی مدل های غیر سیم‌کارت خور را ترجیح می‌دهیم.



مقاومت دستگاه نیز بسیار بالاست و بدنه می‌تواند به راحتی ضربات و فشارهای ایجاد شده طی مصارف و جابجایی روزمره را تحمل کند و به هیچ عنوان دچار خمش نمی‌شود.
در مجموع باید گفت که از نظر مواد اولیه و کیفیت ساخت، نسل جدید iPad mini یک تبلت بی‌نقص است و در این زمینه آن را کاملا برتر از رقیب اصلیش یعنی نکسوس 7 2013 می‌دانیم.

پورت ها و اتصالات

از لحاظ پورت ها و اتصالات، iPad mini جدید نیز همانند برادران بزرگ‌تر و مدل قبلی خود می‌باشد. برای تمامی اتصالات به شارژر و کامپیوتر و لوازم جانبی، همچنان پورت آذرخش یا Lightning تنها راه ارتباطی شما خواهد بود و خبری از پورت USB نیست. اگر تبلت را در حالت عمودی قرار دهید، بر روی لبه‌ی پایینی و در دو طرف پورت آذرخش، دو بلندگوی استریو تعبیه شده‌اند. در بالا، کلید پاور، میکروفن و خروجی 3.5 میلی‌متری صوتی قرار داشته و سمت چپ عاری از هر گونه شیار یا کلیدی است. در نهایت و در سمت راست، کلیدهای کم و زیاد کردن صدا و کلید سوییچ قرار دارند که این کلید سوییچ می‌تواند وظیفه قطع و وصل کردن صدا و یا قفل کردن سنسور چرخش تبلت را انجام دهد. در ضمن در مدل های سیم‌کارت خور، شکاف سیم‌کارت نیز بر روی همین لبه قرار دارد. همانند تمامی محصولات ساخت کمپانی اپل، iPad mini جدید نیز فاقد درگاه کارت حافظه است و کاربران باید به حافظه‌ی داخلی 16، 32، 64 و یا 128 گیگابایتی آن، قناعت کنند.


برای ارتباط بی‌سیم نیز، اپل، آی پد مینی‌های جدید را به Wi-Fi با استاندارد a/b/g/n با فرکانس 2.4 و 5.0 گیگاهرتزی و نسل چهارم بلوتوث مجهز کرده است. همچنان خبری از NFC در محصولات اپل نیست که البته این را نمی‌توان یک نقطه ضعف دانست، زیرا هنوز این تکنولوژی همگانی نشده و کاربردهای زیادی ندارد.

سخت‌افزار و باتری

بعد از صفحه‌ی نمایش، دومین ایراد بزرگی که به نسل اول آی پد مینی گرفته می‌شد، پردازنده‌ی نسبتا قدیمی و ضعیف آن بود. در حالی که مدل سال گذشته از چیپ Apple A5 استفاده می‌کرد، این بار اپل سنگ تمام گذشته و iPad mini جدید را به چیپ 64 بیتی Apple A7 مجهز کرده. این یعنی همان چیپی که بر روی پرچم‌دار گوشی‌های Apple یعنی iPhone 5s نیز قرار دارد. این چیپ، از یک پردازنده‌ی مرکزی دو هسته‌ای با فرکانس 1.3 گیگاهرتز، پردازنده‌ی گرافیکی PowerVR G6430 و پردازنده‌ی کمکی M7 تشکیل شده است. این یعنی iPad mini جدید قدرت پردازشی ای دقیقا مشابه iPhone 5s داشته و فقط کمی از لحاظ پردازش گرافیکی ضعیف‌تر از iPad Air است.
در تست بسیار معروف 3DMark 2013، تبلت iPad mini جدید توانست با اختلاف زیادی، رقیب اصلی خود یعنی Nexus 7 2013 را در هم شکند به طوری که در یک مقایسه‌ی کلی می‌توان گفت که آی پد مینی جدید نزدیک به 60% سریع‌تر از Nexus 7 2013 است. در تست های مرتبط با سرعت مرورگری اینترنت نیز برتری کاملا با iPad mini و در بعضی موارد این تبلت تا 5 برابر سریع‌تر از نکسوس 7 2013 بود.
آی پد مینی جدید یکی از بهترین تبلت‌ها برای علاقه‌مندان به بازی است. ابعاد و وزن مناسب این تبلت باعث می‌شود تا بتوانید آن را برای طولانی مدت در دستان خود نگه دارید و پردازنده بسیار قدرتمند و صفحه نمایش عالی، حداکثر لذت بازی را برای کاربر ارائه می‌دهند.
با وجود اینکه بدنه‌ی این تبلت تماما آلومینیومیست و آلومینیوم رسانای خوبی برای گرماست، بدنه‌ی آیپد مینی جدید هنگام اجرای بازی‌های سنگین سه بعدی، خنک باقی می‌ماند. اگر به نقد و بررسی Nexus 7 2013 رجوع کنید، یکی از مشکلاتی که در هنگام تست کردن آن تبلت ما را آزار داد، گرم شدن بدنه‌ی آن هنگام انجام محاسبات سنگین بود ولی خوشبختانه آی پد مینی جدید در این زمینه مشکلی ندارد و در این مورد نیز، برتری با تبلت ساخت کمپانی اپل است.
آی پد مینی جدید به یک باتری لیتیوم-پلیمر داخلی با ظرفیت 23.8 وات-ساعت مجهز شده که بسیار قدرتمندتر از باتری 16 وات-ساعتی نکسوس 7 2013 است. این باتری عظیم‌الجثه، دلیل افزایش ضخامت آی پد مینی جدید نسبت به مدل سال گذشته است. با توجه به اینکه دقت صفحه نمایش نسبت به مدل سال گذشته چهار برابر شده، انتظار شارژدهی زیادی از مدل امسال نداشتیم. اما اپل به کمک باتری قدرتمند و بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری، توانسته شارژدهی مدل جدید را در سطح مدل سال گذشته نگه دارد که میزان بسیار خوبیست. در مصارف روزمره و عادی، آی پد مینی جدید می‌تواند با یک بار شارژ تا یک روز و نیم شارژدهی کند که این میزان در مرورگری ممتد اینترنت با Wi-Fi به 9 ساعت کاهش یافت که میزان بسیار خوبیست. در مقایسه، نکسوس 7 2013 در تست مرورگری ممتد اینترنت توانست نزدیک به هفت ساعت شارژدهی کند که بیش از دو ساعت کمتر از آی پد مینی است.

نرم‌افزار

آی پد مینی 2 در کنار آیفون‌های 5s و 5c و آی پد Air، اولین محصولات کمپانی اپل بودند که از نسخه هفتم سیستم‌عامل iOS استفاده می‌کنند. iOS 7 اولین نسخه‌ی این سیستم‌عامل است که از لحاظ ظاهری کاملا تغییر کرده. تمامی قسمت‌های رابط کاربری برای صفحه نمایش رتینای آی پد مینی بهینه‌سازی شده و کیفیت تصاویر فوق‌العاده می‌باشند.
آیکون‌ها و منو ها تخت تر و ساده‌تر شدند و محیط سیستم‌عامل، کاربر پسندتر و مدرن تر شده است. البته تغییرات iOS 7 صرفا ظاهری نبوده و تعداد زیادی قابلیت و امکان جدید نیز به آن افزوده شده. برای مثال، با کشیدن انگشت دست از لبه‌ی پایینی به بالا، منویی تحت عنوان "مرکز کنترل" یا Control Center نشان داده می‌شود که در حقیقت همان منوی Notification سیستم‌عامل اندروید است و در آن تعدادی میانبر جهت دسترسی سریع به Wi-Fi، بلوتوث، میزان روشنایی و صدا و پخش‌کننده موسیقی قرار داده شده است. مورد دوم، منوی سرچ است که از صفحات اصلی حذف شده و با کشیدن انگشت دست از بالا به پایین فعال می‌شود.
قفل صفحه نیز تغییر کرده و نوار Slide To Unlock معروف محصولات اپل حذف شده است و برای باز نمودن صفحه لاک اسکرین، باید کل صفحه را به سمت راست انتقال دهید.
تعداد زیادی افکت سه بعدی و زیبا نیز به محیط رابط کاربری اضافه شده که با وجود زیبا و جذاب‌تر کردن آن، باعث شده‌اند تا iOS 7 کمی کندتر از نسخه‌های پیشین باشد که این کندی را می‌توان بر روی محصولات قدیمی کمپانی اپل که به iOS 7 آپدیت شده‌اند، مشاهده کرد. به علاوه، تعدادی فرمان لمسی چند انگشتی جالب نیز به iOS 7 اضافه شده است. برای مثال با کشیدن چهار انگشت به سمت بالا، می‌توان وارد منوی مالتی تسکینگ شد و با کشیدن چهار انگشت به چپ یا راست، می‌توان بین برنامه‌های در حال اجرا سوییچ نمود.
در ضمن، اپل پس از معرفی iOS 7، تعدادی از برنامه‌های کاربردی خود را رایگان نموده که برای مثال می‌توان به برنامه‌های iPhoto، iMovie و GarageBand اشاره کرد.
به طور کلی می‌توان iOS 7 را یک جهش ظاهری بزرگ و مطلوب نسبت به iOS 7 دانست ولی اپل ماهیت کلی سیستم‌عامل حفظ کرده و هنوز می‌توان iOS 7 را کاربر پسندتر و قابل‌فهم تر از اندروید دانست.

دوربین


همان طور که در نقد و بررسی نکسوس 7 2013 گفتیم، در کل بودن یا نبودن دوربین بر روی تبلت را یک مزیت یا عیب برای آن نمی‌دانیم. چون کمتر کسی از یک تخته‌ی هفت یا ده اینچی برای ثبت خاطرات استفاده می‌کند! به هر صورت، اپل بر روی آی پد مینی جدید دو دوربین قرار داده است. دوربین اصلی که در پشت قرار دارد، به یک حسگر 5 مگاپیکسلی مجهز شده که می‌تواند با کیفیت Full HD 1080p فیلم‌برداری کند. متاسفانه به دلیل نبود فلاش و کمینه‌ی نسبت کانونی بالا، عکس‌های گرفته شده با این دوربین تنها در شرایط نوری مناسب، خوب می‌باشند و تصاویر ثبت شده در شب و یا شرایط نوری ضعیف، نویز بسیاری دارند و تقریبا غیر قابل استفاده می‌باشند.
در بالای صفحه نمایش، دوربین دوم با حسگر 1.2 مگاپیکسلی قرار دارد که برای انجام مکالمات تصویری کاملا مناسب است.





جمع‌بندی

هنگامی که برای اولین بار اپل از تبلت iPad mini پرده‌برداری کرد، استقبال از آن به قدری زیاد بود که تاثیر منفی ای بر فروش آی پد 4 گذاشت. این اتفاق با این وجود بود که صفحه‌ی نمایش و پردازنده‌ی آی پد 4، کاملا برتر از آی پد مینی بود. حال اپل در مدل جدید، تمامی ایرادهای گرفته شده در مدل سال گذشته را رفع کرده و آن را از لحاظ قدرت پردازشی و صفحه‌ی نمایش، هم سطح آی پد Air قرار داده است. این یعنی، تفاوت‌های آی پد مینی جدید و آی پد Air، بسیار ناچیزند و در حقیقت تنها دلیلی که ممکن است باعث شود iPad Air را به آی پد مینی جدید ترجیح دهید، بزرگ‌تر بودن 1.8 اینچی صفحه‌ی نمایش آن است. با ورود آی پد مینی جدید به بازار، انتظار می رود که فروش iPad Air به طرز چشمگیری کاهش یابد و به راحتی می‌توان متوجه شد که چرا اپل عرضه‌ی iPad mini جدید را یک ماه بعد از iPad Air آغاز کرد. اپل می‌دانست که iPad mini بهینه‌تر، جذاب تر و پرطرفدارتر از iPad Air است. واقعیت نیز همین طور است. iPad mini جدید یک محصول تقریبا بی‌نقص است و کاملا برتر از رقبای اندرویدی اصلی خود یعنی Google Nexus 7 2013 و LG G Pad 8.3 می‌باشد. درست است که اندرویدی ها کمی ارزان‌تر از آن هستند ولی اختلاف تبلت‌ها به قدری زیاد است که بهتر است بودجه‌ی خود را افزایش داده و آی پد مینی جدید را تهیه نمایید. ممکن است طرفداران دو آتیشه ی اندروید از شنیدن این واقعیت ناراحت شوند ولی پس از مدتی که مهمان سه تبلت Google Nexus 7 2013، ال‌جی G Pad 8.3 و آی پد مینی جدید بودیم، به این جمع‌بندی رسیدیم که آی پد مینی جدید بهترین تبلت کوچک (کوچک‌تر از 9 اینچی) ساخته شده تا به این تاریخ می‌باشد.






شیفتگان محصولات کمپانی اپل بی‌صبرانه منتظر ورود نوت بوک جدید اپل، یعنی MacBook Pro با صفحه نمایش Retina به بازارهای جهانی بودند. حالا دیگر انتظارها به سر رسید و نو عروس کمپانی اپل با آرایشی زیباتر و البته با کمی رژیم لاغری، خود را در معرض نمایش گذاشته. کمپانی اپل با تغییر سیاست خود در تولید صفحه نمایش نوت بوک هایش، انقلابی نو را در عرصه صنعت تولید نوت بوک به وجود آورد. تفاوتی که MacBook Pro با صفحه نمایش Retina نسبت به برادران بزرگ‌تر خود دارد، در ظاهر بیشتر از باطن آن است. با این وجود تغییراتی که در این سری از MacBook ها به وجود آمده، مانند تمامی بروز رسانی های کمپانی اپل، از روی فکر بوده و مطمئنا اپل از این تغییرات، منظوری داشته است. سری MacBook Pro Retina مانند قبل در دو مدل 15 و 13 اینچی تولید و عرضه شده و از لحاظ ظاهری، به غیر از اندازه های آن‌ها، این دو مدل هیچ تفاوتی در ساختار و بدنه ندارند. بهتر است در نقد و بررسی MacBook Pro Retina با ما در دیجی کالا همراه باشید تا به صورت مفصل درباره این محصول توضیح بدهیم.







طراحی و ساخت


بی شک MacBook Pro با صفحه نمایش Retina، نوت بوکی است که برای آینده طراحی شده، اما هم اکنون در اختیار کاربران قرار گرفته. ممکن است که با اولین نگاه به باریکی و سبکی این نوت بوک، احساس کنید چنین دستگاهی با این ابعاد نمی‌تواند قدرت زیادی داشته باشد. اما شما اشتباه می‌کنید! شما در هر میلیمتر این دستگاه می‌توانید ساختار مهندسی و طراحی از روی فکر را مشاهده نمایید. به همین خاطر است که محصولات اپل همیشه میزان زیادی از توجه را به خود جلب می‌کنند. کمپانی اپل همیشه در پیشبرد فناوری و تغییر عادات استفاده از دستگاه های حال حاضر، پیشرو بوده است. به همین علت در MacBook Pro Retina از حافظه های داخلی خشک و یا SSD استفاده کرده و حتی درایو نوری را هم حذف کرده است. با این که تقریبا هنوز تمامی کمپانی‌های سازنده نوت بوک، مانند لنوو و ایسوس از درایو نوری در محصولاتشان استفاده می‌کنند، متخصصان این کمپانی معتقدند که دیگر دوره دیسک‌های فشرده و این چنین فرآورده‌هایی رو به پایان است و مثل همیشه اپل شروع به تغییر دادن روند تولیدات خود کرد که قاعدتا تغییر در تولیدات کمپانی‌های رقیب را نیز در پی خواهد داشت. یکی از علت‌هایی که اپل هارددیسک را از این دستگاه حذف کرده، فضای کمی است که هارد SSD اشغال می‌کند که تا 90 درصد کمتر از هارددیسک است و همچنین نگهداری از این نوع حافظه های داخلی آسان‌تر است.



 دیگر نکته قابل توجه طراحی این MacBook Pro، صفحه نمایش Retina آن است. طراحان اپل، با ساخت این نمایشگر فوق‌العاده، با چنین تراکم پیکسلی‌ای، تمامی رقیبان خود را به چالش کشیده‌اند. نه تنها این صفحه نمایش از کیفیت و رزولوشن بالایی برخوردار است، بلکه از طراحی ظاهری شاهکاری بهره‌مند شده و دیگر باریکی و زیبایی را به انتهای آن رسانده است. صفحه نمایش Retina در زیر لایه ای از شیشه قرار نگرفته است، بلکه خود محافظ شیشه ای همان صفحه نمایش است! این به آن معناست که شما هر آنچه که از یک نمایشگر انتظار دارید را بدست خواهید آورد. رنگ‌های زنده، کنتراست بالا و زوایای دید زیاد به این صفحه نمایش اعتباری مثال زدنی بخشیده‌اند. البته این صفحه نمایش برای حفظ شفافیت نور و کیفیت رنگ‌ها مجهز روکش مات نیست. به ادعای سازندگان MacBook Pro Retina، در پس هر ذره از طراحی این محصول، منظوری نهفته است. تمامی قطعات داخلی و خارجی این محصول از بهترین نوع آن بوده و از لحاظ کیفیت ساخت و جنس قطعات از بهترین‌ها هستند.




همچنین سیستم خنک کننده بهینه ای برای MacBook Pro Retina طراحی شده که برای خنک کردن قطعات از سه جهت مختلف هوا را به داخل و خارج توسط دو فن مجزا هدایت می‌کند. تمام این ویژگی‌ها باعث خاص شدن این محصول کمپانی اپل شده که نسبت به مدل قبلی این محصول، جهشی بزرگ برای این کمپانی محسوب می‌شود. باتری دستگاه از نوع لیتیوم پلیمر است که قابل جدا شدن نیست و تا 9:00 ساعت شارژدهی می‌کند. رم و حافظه داخلی آن نیز قابل ارتقا نیستند و به بورد اصلی دستگاه متصل هستند.




تمامی این فناوری‌ها در بدنه شگفت انگیز این نوت بوک قرار دارند. کمپانی اپل، به غیر از پیشرو بودن در فناوری و استفاده از بهترین مواد برای ساخت محصولاتش، بیشتر به خاطر طراحی‌های فوق‌العاده و فرازمانی خود مشهور است. ابعاد بدنه MacBook Pro Retina از سری قبلی خود کمتر است، به صورتی که ضخامت آن در هر دو مدل 15 و 13 اینچی به 19 میلیمتر می‌رسد. طول و عرض آن‌ها در مدل 13 اینچی 314 میلیمتر و 219 میلیمتر، با وزن 1.62 کیلوگرم است و در مدل 15 اینچی طول و عرض 359 میلیمتر در 247 میلیمتر است و وزن آن نیز 2.02 کیلوگرم می‌باشد. درباره وزن آن می‌توان گفت که مدل 13 اینچی بسیار نزدیک به MacBook Air با وزن 1.35 کیلوگرم است. هر دو مدل بسیار سبک و نازک هستند و از کیفیت ساخت بالایی بهره‌مندند. باید قبول کرد که چنین طراحی‌ای کمتر در نوت بوک های شرکت‌های رقیب دیده شده و شاید نزدیک‌ترین طراحی به این محصول ZenBook NX500 کمپانی ایسوس باشد.




پورت‌ها و اتصالات


پیکره ساخت MacBook Pro Retina در مدل‌های 13 و 15 اینچی یکسان است و هر دو از پورت‌ها و اتصالات مشابهی بهره‌مند هستند. در لبه‌ی سمت چپ دستگاه محل اتصال جدید Magsafe2 مشاهده می‌شود که شارژر لپ تاپ به آن متصل می‌شود. در کنار آن نیز می‌توانیم شاهد دو پورت Thunderbolt 2 باشید که سرعت انتقالی بالغ بر 20 گیگابایت دارند. یک پورت USB 3.0 و جک 3.5 میلیمتری هدفون هم در لبه سمت چپ دستگاه قرار دارند. در لبه‌ی سمت راست هم به همین منوال است. در آن قسمت هم می‌توانیم پورت USB 3.0، پورت HDMI فول سایز و کارت خوانSDXC  را مشاهده کنیم. ولی همچنان خبری از پورت Ethernet نیست و برای اتصال آن باید از پورت Thunderbolt و آداپتور مخصوص بهره بگیرید.

 
همچنین ندیدن درایو نوری هم برای ما ناراحت کننده است. از نظر اتصالات بی سیم نیز همان a/b/g/n و Bluetooth 4.0 ای که بر روی نسخه‌ی قدیمی‌تر وجود داشت بر روی این مدل هم یافت می‌شود. در بالای نمایشگر نیز می‌توان وب کم Face Time HD را مشاهده کرد. صدا هم از طریق میکروفون‌های استریوی داخلی می‌تواند گرفته شود و اسپیکرهای استریوی داخلی هم که طبق معمول وجود دارند. اما باید به این نکته توجه داشت که قدرت صدا در اسپیکرهای این مدل جدید بیشتر شده و رضایت کاربران را بیشتر جلب کرده است. اسپیکرها اکنون در کناره های کیبورد قرار گرفته‌اند و برای کارهای معمولی، بلندی و کیفیت صدای مناسبی را ارائه می‌دهند.



صفحه نمایش


نمایشگر 13.3 اینچی، رزولوشن بی نظیر 1600×2560 پیکسل را ارائه می‌کند. این در حالیست که نمایشگر نسخه‌ی 15.4 اینچی، رزولوشن 1800×2880 پیکسلی دارد. مک بوک پروی 13 اینچی قبلی، رزولوشن 800×1280 پیکسل را ارائه می‌داد که در این نسخه شما پیشرفت را به خوبی احساس می‌کنید. همچنین MacBook Pro پانزده اینچی رزولوشن 900×1440 داشت که در سری جدید دو برابر شده است. این را نیز باید بگوییم که با اینکه نمایشگر این نوت بوک از نوع مات نیست ولی بازتاب سطحی آن نسبت به مدل‌های پیشین کاهش چشم گیری داشته است.


باز هم اگر بخواهیم در مورد نمایشگر توضیح دهیم، باید گفت که مثل نسخه‌ی 15 اینچی که رزولوشن بالاتری دارد، در نسخه‌ی 13 اینچی نیز تا به حال پنلی با این کیفیت ندیده‌ایم. در مورد رزولوشن دیگر صحبتی نمی‌کنیم ولی روشنایی این نمایشگر در حد 300 نیت ثبت شده که با توجه به براقیت کمی که دارد، واقعا فراتر از حد نیاز است. کنتراست و کیفیت زاویه دید هم که دیگر واقعا حرفی برای گفتن باقی نمی‌گذارند. اینکه رنگ‌ها کمی گرم‌تر یا سردتر باشند و اینکه اگر شما به عنوان یک عکاس به نمایشگری با رنگ‌های دقیق احتیاج داشته باشید، دیگر به نرم افزارهای کالیبره کننده‌ی نمایشگر بر می‌گردد. چنین نمایشگری حقیقتا مناسب ویرایش عکس است. به نظر ما تراز سفیدی حالت پیش‌فرض خوب است ولی می‌توانید آن را کالیبره هم بکنید.


کیبورد و تاچ پد


اپل جزو اولین کمپانی هایی بود که شروع به استفاده از کیبوردهای جزیره ای در محصولاتش کرد. کلیدهایی با فواصل منظم و به رنگ مشکی، با کیفیت فوق العاده و کارایی بسیار بالا. سطح آستانه کیبورد کمی عمق دارد و به همین علت زاویه مناسبی به دست ها می دهد تا در هنگام تایپ، مچ دست ها خسته نشوند. همان طور که قبلا گفته شد، ادعای کمپانی اپل در مورد طراحی با فکر و ارگونومیک، تا به اینجا صحت داشته است. درصد خطا در هنگام تایپ با این کیبورد بسیار پایین است و تجربه ای شیرین و لذت بخش را به کاربر منتقل می کند.



 
نور پس زمینه کیبورد هم کاملا دوست داشتنی است و شما می‌توانید میزان روشنایی آن را تنظیم کنید. به عنوان یک مدل Pro، کلیدهای آن مقداری عمق عملکرد و پاسخ گویی بهتری نسبت به Air دارند.
تاچ پد معروف بدن کلید MacBook Pro Retina، به شما این امکان را می دهد تا به راحتی و بدن نیاز به ماوس، تمامی فرمانهای حرکتی را هرچه آسانتر به دستگاه منتقل کنید. حساسیت بسیار بالای تاچ پد با قابلیت پشتیبانی از چند لمس همزمان و فرمانهای سه لمسی، کار کردن با این نوت بوک متفاوت را لذت بخش تر می کند. در تصویر زیر، شما می توانید تعدادی از این فرمان ها را مشاهده کنید.







سخت افزار و باتری


با سخت افزار داخلی کاملا یکسان، می‌توان گفت که عملکردهای این نوت بوک خیلی شبیه به مدل‌های پیشین بدون صفحه رتینا می‌باشد. با وجود بهره گیری از پردازنده ها‌ی دو هسته ای Intel Core i5 و Intel Core i7، اگر کاربری شما از این لپ تاپ در زمینه‌هایی چون رندر کردن ویدیوها، ویرایش عکس و در کل کارهای گرافیکی نباشد، نسخه 13 اینچی بسیار برای شما مناسب است و از نظر عملکرد تفاوت چندانی بین آن و نسخه‌ی 15 اینچی احساس نخواهید کرد. اما اگر درگیر پردازش گرافیکی هستید، نسخه 15 اینچی با گرافیک مجزای NVIDIA GeForce GT 750M با دو گیگابایت حافظه اختصاصی روی شما را زمین نمی‌اندازد! اپل ادعا می‌کند که شارژدهی باتری در  نوت بوک 13 اینچی‌اش بسیار مناسب است و نسبت به مدل پیشین ترقی کرده است. در تست استاندارد با نور صفحه متوسط و در حالت روشن بودن شبکه بی سیم و مرورگری اینترنت، شارژ این باتری در حدود 9 ساعت است. با این حال در تست‌هایی که خود ما انجام دادیم مقداری ضعیف‌تر از ادعای اپل عمل می‌کند. در نسخه 15 اینچی نیز با پخش مداوم یک ویدیو، در حالی که روشنایی نمایشگر بر روی یک مقدار ثابت است و شبکه بی سیم نیز روشن می‌باشد، باتری این نوت بوک در حدود هشت ساعت دوام می‌آورد که نسبتا آمار خوبی محسوب می‌شود و نسبت به مدل پیشین ترقی کرده است.






پردازنده گرافیکی  MacBook Pro Retinaاز نوع Intel Iris می‌باشد و این در حالیست که نسخه‌ی اینچی دارای کارت گرافیکی مستقل NVIDIA GeForce GT 750M با دو گیگابایت حافظه‌ی اختصاصی GDDR5 نیز برای هر دو مدل 13 و 15 اینچی موجود می باشد. پردازنده مرکزی نیز که به جای چهار هسته ای، از نوع دو هسته ای است، به جز برخی از مدل های 15 اینچی که هنوز دارای پردازنده های مرکزی چهار هسته ای هستند. اما از همه‌ی این‌ها گذشته، اکنون شما با نوت بوک بسیار شیک، خوش ساخت، قدرتمند و با نمایشگر فوق‌العاده ای روبرو هستید که حرف نخست را در ارائه‌ی کیفیت می‌زند.
در کل باید گفت که  MacBook Pro Retinaیک پیشرفت کامل نسبت به مدل پیشینش به حساب می‌آید. درایو نوری را که کنار بگذاریم، نمایشگر با رزولوشن بالاتر، خود یک جهش بزرگ محسوب می‌شود. سبک‌تر، باریک‌تر و کوچک‌تر بودن را نیز باید به آن بیفزاییم چرا که همین‌ها باعث می‌شوند از این نظر این نوت بوک به MacBook Air 13 نزدیک شود. از نظر عملکردی هم باید گفت که تنها ضعف MacBook Pro 13  نسبت به نسخه‌ی 15 اینچی‌اش در نداشتن کارت گرافیکی مستقل است. به هر صورت احتمالا نوع کاربری کسی که نوت بوکی بدون درایو نوری و در این سایز را می‌خرد هم با کسی که نسخه‌ی 15 اینچی را تهیه می‌کند تفاوت خواهد کرد و بنابراین اساسا ممکن است به کارت گرافیکی مستقل احتیاج نداشته باشد.




نرم افزار


همه ما با سیستم عامل کامپیوتر های اپل آشنایی داریم و یا حد اقل نام آن را شنیده‌ایم! سیستم عامل کامپیوترهای Mac با نام OS X، سری مختلفی دارند که از جدیدترین آن‌ها می‌توان به Mavericks و آخرین نسخه که Yosemite نام دارند اشاره کرد. شهرت این سیستم عامل‌ها بیشتر به خاطر ضد ویروس بودن و سبکی آن‌هاست. همچنین این سیستم عامل بیشترین سازگاری را با MacBook ها دارد. نرم افزارها در این سیستم عامل با سرعت هر چه تمام‌تر اجرا می‌شوند و این سیستم عامل به گونه ای طراحی شده تا در هنگام استفاده از چند نرم افزار مختلف، حافظه Cache دیگر نرم افزارهایی که در پس زمینه در حال اجرا هستند بلوکه می‌شود تا نرم افزاری که در حال اجراست، با بیشترین پتانسیل وظیفه خود را انجام دهد.




همچنین در MacBook های این کمپانی، علاوه بر سیستم عامل نرم افزارهای دیگری نیز به صورت پیش فرض نصب شده‌اند و اپل سعی کرده تمامی نرم افزارهایی که یک کاربر به آن احتیاج دارد را در اختیارش قرار دهد و او را از نصب نرم افزارها برای انجام کارهای روزانه برهاند. بیایید نگاه مختصری به آن‌ها بیندازیم.



Safari

سافاری نام مرورگر اینترنتی شرکت اپل است که در سیستم عامل‌هایش از آن استفاده می‌کند. سافاری بعد از مرورگر موزیلا و گوگل کروم، محبوب‌ترین مرورگر در سال 2014 در آمریکا شناخته شد. این مرورگر سبک و سریع، بیشترین سازگاری را با سیستم عامل OS داراست.




Mail

اپلیکیشن Mail چیزی شبیه به Microsoft Outlook است و به شما این امکان را می‌دهد تا با لینک کردن اکانت ایمیل‌های خود، بتوانید همیشه و سریعا به آن‌ها دسترسی داشته باشید.



iBook

یکی از اپلیکیشن هایی که متاسفانه در کشور ما کارایی ندارد iBook است. با این نرم افزار شما قادر به خرید و دانلود تمامی کتاب‌هایی هستید که در سایت فروشگاه این کمپانی موجود است. این اپلیکیشن شما را قادر می‌سازد تا چندین کتاب را با هم باز نگاه دارید و حتی صفحه ای که در حال خواندن آن هستید را به خاطر می‌سپارد و برای دفعه بعدی که کتاب را باز می‌کنید می‌توانید ادامه آن را بخوانید. در فروشگاه این اپلیکیشن بیش از دو میلیون کتاب آماده فروش هستند.



Mac App Store

همگی با اپلیکیشن های متعدد و محبوب کمپانی اپل آشنایی داریم و می‌دانیم که بسیاری از آن‌ها به راحت‌تر زندگی مردن و حل مشکلات روزمره مان کمک به سزایی می‌کنند. تمامی اپلیکیشن های مورد نیاز شما برای این سیستم عامل، چه آن‌ها که فروشی هستند و چه آن‌هایی که به رایگان برای دانلود وجود دارند، همگی در Mac App Store وجود دارند. شما می‌توانید به سادگی آن‌ها را جستجو کرده و بر روی دستگاه خود نصب کنید.




iPhoto

نرم افزار iPhoto تمامی نیازهای شما را برای ادیت یک عکس  برآورده می‌کند. توسط این اپلیکیشن شما می‌توانید به راحتی عکس‌های خود را جستجو و یا ادیت کنید. همچنین با این نرم افزار می‌توانید عکس‌های خود را ایمیل کنید و یا مستقیما بر روی شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید.




iMovie

نرم افزار iMovie نیز همانند iPhoto نیازهای شما را برای ادیت فیلم برآورده خواهد کرد. شما می‌توانید فیلم‌های خانگی خود را در آن کوتاه کنید و یا افکت‌ها و فیلترهای مختلف بر روی آن‌ها قرار دهید و حتی آن‌ها را به هم متصل کنید و یک فیلم بلند بسازید. در کل یک استودیوی کامل خانگی را در اختیار دارید.




GarageBand

این اپلیکیشن به شما امکان ساخت موسیقی را با سازهای مختلفی که دارد می‌دهد. همچنین شما می‌توانید بعد از ساخت موسیقی صدای خود را ضبط کنید و بر روی آن قرار دهید.




Pages

نرم افزار Pages نیز همانند Microsoft Word به شما امکان ساخت صفحات و نوشته های همراه با تصاویر را می‌دهد. امکانات این نرم افزار کامل است و محیط ساده اما کارای آن، کار کردن با این نرم افزار را آسان کرده است. شما حتی امکان کشیدن نقاشی را نیز در این نرم افزار دارید.



از نرم افزارهای دیگر که به صورت پیش‌فرض بر روی این سیستم عامل وجود دارند می‌توان به Maps، Numbers، KeyNote، Calendar، FaceTime و Messenger اشاره کرد که جزو کاربردی‌ترین اپلیکیشن ها هستند. در مجموع، اپل سعی داشته تا کاربر را از نصب نرم افزارهای دیگر بی نیاز کرده است.




نتیجه گیری


کمپانی اپل با ساخت MacBook Pro با صفحه نمایش Retina توانست به دنیا نشان دهد که در ساخت غیر ممکن‌ها هیچ محدودیتی ندارد!  MacBook Pro با تمام امکانات کمتری که نسبت به محصولات مشابه خود دارد، از فناوری ساخت و طراحی فوق‌العاده خاصی بهره‌مند است که نشان دهنده برتری‌اش در بسیاری زمینه های دیگر است. صفحه نمایش Retina که بر روی این سری از نوت بوک های اپل قرار گرفته است، نمونه کامل این مثال است. دو مدل 13 اینچی و 15 اینچی این محصول برای دو دسته از کاربرانی که نوت بوکی برای کارهای روزمره و کسانی که نیاز به دستگاهی قدرتمندتر برای انجام کارهای سنگین‌تر دارند، ساخته شده‌اند و صرفه نظر از حذف درایو نوری، این نوت بوک ها می‌توانند شروع انقلابی در صنعت ساخت این وسایل و آسان‌تر شدن زندگی بشر باشند.